Rachunek sumienia z miłości Ojczyzny

Innym naszym grzechem narodowym jest podlizywanie się obcym i wierne służenie ich interesom za marne grosze. Grzech judaszowy - wyrzekania się Ojczyzny i dbania o interesy innych państw - powtarza się i dzisiaj. Jego przejawem jest chociażby polityka gospodarcza, która nie chroni rodzimego rynku pracy i zezwala na to, aby duże pieniądze wypływały z kraju. Iluż obcych wzbogaciło się naszym kosztem? Niektórzy Polacy kierują skargi do obcych sądów, zniesławiając własne państwo i dorabiając Polsce opinię "ciemnogrodu" i państwa bezprawia. Publikują w prasie zagranicznej, źle wyrażając się o naszym Narodzie. Jakże dużo zła uczyniła nam polityka oskarżania się na forum międzynarodowym. Potrzeba nam nowej solidarności społecznej: troski o wspólne dobro. Nie może nam być obojętny los najsłabszych grup społecznych, zwłaszcza osób starszych, samotnych, niepełnosprawnych i chorych. Musimy zatroszczyć się o rodziny wielodzietne, borykające się z bezrobociem jednego lub dwojga rodziców. Emigracja zarobkowa do krajów bogatszych nie jest najszczęśliwszym rozwiązaniem, bardzo często przyczynia się do rozbicia małżeństw i rodzin. Dzisiaj, bardziej niż kiedykolwiek, musimy walczyć o prawdziwą wolność ducha. Przejawia się ona w pielęgnowaniu obyczajów ojczystych, trosce o czystość wiary, w strzeżeniu zasad moralnych, których fundamentem jest Dekalog. Nie możemy pozwolić na to, aby zniszczone zostało poczucie przyzwoitości oraz sprawiedliwości. Trzeba, abyśmy odrzucali te wszystkie bezsensowne i szkodliwe wizje małżeństwa i rodziny, życia społecznego, libertyńskie pojęcie wolności, które prowadzą do degradacji naszej osobistej i narodowej godności. Święto Narodowe Naszym patriotycznym obowiązkiem jest modlitwa za Ojczyznę. Doskonałą okazją do wyrażenia naszej miłości do niej są święta narodowe. Obchodzimy je poprzez zwyczajne, niewiele kosztujące gesty: wystarczy powieszenie flagi, udział w uroczystościach religijno-patriotycznych w naszej miejscowości. Wielu z nas pielęgnuje szlachetny zwyczaj nawiedzania grobów naszych bohaterów narodowych i zapalania zniczy na nich. W naszej modlitwie wypominkowej wspominamy też tych, którzy ofiarowali swoje życie za Ojczyznę, a których groby rozsiane są po całym świecie. Ważne jest, abyśmy tę pamięć pielęgnowali w rodzinach. Dopóki znamy naszą przeszłość, jesteśmy ludźmi z przyszłością. Nie tylko stanowi ona podstawę do dumy, ale także jest źródłem siły i duchowego zobowiązania do pracy dla dobra wspólnego - całej Ojczyzny.