Papieska audiencja: Dzieło św. Augustyna inspiracją dla współczesnego Kościoła

Znamienity biskup Hippony 4 lata przed śmiercią mianował swojego następcę poświęcając się bez reszty medytacji i studium Pisma Świętego. Dokończył szereg ważnych ksiąg, komentarzy i pism, wykazał błędy heretyckie, zabiegał o pokój w północnych prowincjach Afryki. Biografowie opisują rozterkę Augustyna w obliczu oblężonej przez Wandalów w 430 r. Hippony i jego duchowy ból wobec wziętych do niewoli, rozproszonych, prześladowanych za wiarę i zamordowanych. Umacniał mieszkańców, nauczając o Bożej Opatrzności. Przypominał, że w obliczu starzejącego się świata, Ewangelia jest zawsze aktualna, nowa, a Chrystus młody. Zachęcał biskupów i kapłanów, by mimo zagrożenia najazdów, niewoli pozostawali z wiernymi, nie pozbawiając ich świętej posługi. Oblężenie biskupiego miasta zbiegło się ze śmiercią świętego. Świadom swej choroby i bliskiej śmierci ostatnie dni przeżywał samotnie, oddając się modlitwie, recytując ze szczególnym przekonaniem psalmy pokutne, które wielokrotnie komentował i odmawiał z ludem. Zmarł 28 sierpnia 430 r. Jego ciało przewieziono na Sardynię, a ok. 725 r. do Pawii, gdzie spoczywa do dzisiaj. Przemawiając w Auli Pawła VI Benedykt XVI podkreślił, że św. Augustyn pozostawił po sobie ogromną spuściznę pism, które do dzisiaj są świadectwem jego żywej wiary, inspirującej współczesnych w poszukiwaniach dróg rozwoju Kościoła. W obliczu konfliktów zbrojnych dobitnie brzmi jego głos wskazujący, że największym powodem do chwały jest zakończenie wojny słowem, a nie wykańczanie ludzi mieczem. Papież przypomniał też przekonanie św. Augustyna, że nikt nie może stawić czoła śmierci bez odpowiedniej pokuty. Po polsku papież powiedział: „Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów polskich. Jutro przypada wspomnienie świętego Antoniego, opata. Mimo młodego wieku, dojrzały w wierze, rozdał swoje dobra ubogim. Całe życie poświęcił ascezie i pokucie. Nazywano go przyjacielem Boga. Jego wiarę podziwiał święty Augustyn. Za jego wzorem nieśmy pomoc ubogim i potrzebującym. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”. Kończąc audiencję ogólną Papież zachęcił do włączania się w inicjatywy Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Rozpocznie się on w piątek i potrwa do 25 stycznia. W tym roku mija sto lat odkąd obchodzony był on po raz pierwszy – przypomniał Benedykt XVI. Jego tematem jest zachęta św. Pawła z Listu do Tesaloniczan: Nieustannie się módlcie. Jego tematem jest zachęta św. Pawła z Listu do Tesaloniczan: Nieustannie się módlcie. „Chętnie ją podtrzymuję i kieruję do całego Kościoła. Tak, potrzeba nieustannej modlitwy z wytrwałym wypraszaniem u Boga wielkiego daru jedności wszystkich uczniów Pana. Oby niewyczerpana moc Ducha Świętego pobudzała nas do szczerego zaangażowania w poszukiwanie jedności, abyśmy wszyscy razem mogli wyznać, ze Jezus jest jedynym Zbawicielem świata” – powiedział Benedykt XVI. Poniżej prezentujemy pełny tekst papieskiej katechezy. Oto polski tekst katechezy Ojca Świętego: Drodzy bracia i siostry! Dziś, tak jak w ubiegłą środę, chciałbym mówić o wielkim Biskupie z Hippony, świętym Augustynie. Na cztery lata przed śmiercią wyznaczył on swego następcę. W tym celu 26 września 426 roku zgromadził lud w Bazylice Pokoju w Hipponie, by przedstawić wiernym tego, który miał objąć to stanowisko. Powiedział: „W tym życiu jesteśmy wszyscy śmiertelni, lecz ostatni dzień tego życia jest dla każdego zawsze niepewny. Wszelako w dzieciństwie ma się zawsze nadzieję osiągnąć okres dojrzewania; w wieku dojrzewania młodość; w młodości wiek dorosły; w wieku dorosłym wiek dojrzały; w wieku dojrzałym starość. Nie ma pewności osiągnięcia jej, ale ma się nadzieję. Starość natomiast nie ma przed sobą żadnego okresu, na jaki może liczyć; niepewna jest nawet jej długość... Ja z woli Bożej przybyłem do tego miasta w sile wieku; teraz jednak minęła moja młodość i jestem już stary” (Listy: 213, 1). W tym miejscu Augustyn ujawnił imię wyznaczonego na następcę kapłana Herakliusza. Na znak aprobaty zgromadzenie odpowiedziało oklaskami, powtarzając dwadzieścia trzy razy: „Bogu niech będą dzięki! Niech będzie pochwalony Chrystus!”. Wierni przyjęli też przez aklamację to, co Augustyn powiedział im na temat swoich planów na przyszłość: lata, które mu pozostały, chciał poświęcić na intensywne studiowanie Pisma Świętego (por. List 213, 6).