Wniebowstąpienie Pańskie świętowali wierni prawosławni. Święto to kończy również czterdziestodniowy okres paschalny, kiedy to wierni pozdrawiali się słowami: "Christos Woskiriesie", czyli Chrystus Zmartwychwstał.
Biskup białostocko-gdański Jakub, świąteczną Liturgię odprawił w cerkwi św. Mikołaja w Białymstoku. Święto to jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich i ustanowione zostało około IV wieku. Przypomina wydarzenie z historii zbawienia, że Chrystus, wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Ojca (por. Mk 16,16-20; Łk 24,50-53; Dz. Ap. 1,4-12). Należy do świąt ruchomych, uzależnionych od daty Wielkanocny. Wniebowstąpienie ma jeden dzień przedświąteczny i siedem dni poświątecznych. Obchody święta rozpoczynają się w cerkwiach jest wieczorem dnia poprzedniego. Troparion święta (modlitwa liturgiczna zawierająca treść teologiczną obchodu) brzmi: „Wzniosłeś się w chwale, Chryste, Boże nasz czyniąc radość swoim uczniom przez obietnicę zesłania Ducha Świętego i zapewnienie ich przez Twe błogosławieństwo, żeś Ty jest Syn Boży – Zbawiciel świata”. Wniebowstąpienie Pańskie, które jest ukoronowaniem Zmartwychwstania, należy do 12 Wielkich Świąt prawosławia. Opis okoliczności Wniebowstąpienia, czytany w czasie nabożeństwa przestawia smutek apostołów i błogosławieństwo udzielone im przez Chrystusa. Zapowiada również obietnice dane przez Pana Jezusa – zesłanie Ducha Świętego i jego powtórne przyjście. Wniebowstąpienie Pańskie w Polsce, w regionie północno wschodnim, bardziej uroczyście obchodzone jest w Klejnikach, Telatyczach, Orzeszkowie i Starym Berezowie.
Na placu Żłobka przed bazyliką Narodzenia nie było tradycyjnej choinki ani świątecznych dekoracji.