List pasterski Konferencji Rzymskokatolickiego Episkopatu Ukrainy z racji 1020. rocznicy Chrztu Rusi

Pomimo tego, że za czasów kniazia Włodzimierza metropolia kijowska była podporządkowana patriarchatowi w Konstantynopolu, to Kościół na Rusi był częścią Kościoła Powszechnego. Świadczy o tym poselstwo z Rzymu w roku 988, które przywiozło relikwie świętych Klemensa i Tytusa do Chersonia. W roku 991 przybyło poselstwo od papieża Jana XV. W 1000 roku posłowie papieża Sylwestra II przywieźli relikwie świętych: Wita, Apolinarego, Benedykta oraz innych świętych dla cerkwi, które masowo wznoszono na Rusi. Chrześcijaństwo wzmacniało władzę księcia, przemieniając Ruś w silne państwo europejskie. Kijów podtrzymywał bliskie kontakty nie tylko z Bizancjum, ale i z Europą Zachodnią. Zatem jak stwierdził w przytoczonym powyżej dokumencie papież Jan Paweł II „Chrzest Rusi dokonał się w czasie, kiedy rozwinęły się już dwie „wersje” chrześcijaństwa: wschodnia, złączona z Bizancjum, i zachodnia, złączona z Rzymem, ale Kościół pozostawał jeden i niepodzielony. W nas, którzy obchodzimy Tysiąclecie Chrztu przyjętego przez wschodnie ludy słowiańskie w Kijowie, fakt ten budzi jeszcze większe pragnienie pełnej komunii w Chrystusie tych dwóch siostrzanych Kościołów i przynagla do podejmowania nowych poszukiwań i czynienia nowych kroków w tym kierunku”. Patrząc z perspektywy wieków obopólnej wzajemnej zgody i przyjaźni na tych terenach widzimy jak ten ekumenizm i poczucie jedności jest ciągle oczekiwany. W tym celu w naszych parafiach każdego roku organizujemy wspólne nabożeństwa ekumeniczne, aby wypraszać u dobrego Boga – Pana Historii – jak najrychlejsze zjednoczenie wszystkich chrześcijan przy jednym stole. Kościół łaciński na przestrzeni Roku Liturgicznego czci wiele także świętych Kościoła Wschodniego. W naszych miastach i wsiach obok siebie są budowane kościoły i cerkwie, gdzie ludzie w jednym duchu zanoszą modlitwy do Boga. Nie brak także dobrych przykładów na szczeblu rodzinnym – mamy tu na uwadze – wielość rodzin mieszanych. Podobnie jak w minionych wiekach podobnie i dziś panuje w nich ciągła harmonia. Wspólnie obchodzone są święta zarówno w rycie zachodnim jak i wschodnim, czym dają wyraz prawdziwej tolerancji i wzajemnego poszanowania. Widząc te przejawy ścisłej harmonii zanosimy nasze modlitwy, aby tam gdzie jeszcze to pojmowanie jedności eklezjalnej nie nabrało prawdziwego ducha Bożego doszło do prawdziwego braterskiego zjednoczenia. Słowa Chrystusa z Wieczernika „Aby wszyscy stanowili jedno” winny rozpoczynać się od naszych rodzin. Swoje odbicie niech posiadają także w zakładach pracy i świątyniach. To dziedzictwo jedności, jakie zapoczątkowane zostało w Kijowie za czasów św. Włodzimierza i św. Olgi staje się dziś naglącym wyzwaniem w kierunku jedności chrześcijan. „Szczere dążenie do jedności jest obecne dzisiaj w duszach ludzi jako przesłanka dla pokojowego współżycia ludów, które jest dobrem wszystkich. Dążenie to porusza świadomość społeczeństw – jak mówił Jan Paweł II – przenika do polityki i ekonomii”. Świadomi ciążącej na nas odpowiedzialności za nasz kraj oraz rozwój pokoju i jedności miedzy wszystkimi jego obywatelami, zapraszamy Was Drodzy Bracia i Siostry do wspólnej modlitwy. Z jednej strony dziękując za ten dar Chrztu Świętego Narodów Słowiańskich Europy, ale także prosząc o ducha jedności dla wszystkich ludzi i chrześcijan mieszkających na Ukrainie. Wierzymy głęboko, że tegoroczne przeżywanie 1020 rocznicy Chrztu Rusi, uwrażliwi nas na wspólne dziedzictwo, a także przyniesie nowe światło, zdolne przebić mroki wielowiekowej trudnej przeszłości. O przezwyciężenie wszelkich trudności na drodze do zjednoczenia prosimy Boga przez wstawiennictwo Matki Najświętszej, która nieustannie zanosi błagania swoich dzieci w Kijowie, nazywana tutaj Matką Bożą Orantą. Niech wyprasza wszystkim obywatelom dobrobyt i spokój, a nasze Kościoły niech prowadzi do prawdziwej jedności, o którą modlił się w czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus Chrystus: Ut unum sint. Wszystkim obywatelom Ukrainy począwszy od władz Państwowych, Wojewódzkich i Samorządowych, biskupom siostrzanych Kościołów Wschodnich – Katolickich, Prawosławnych i Ormiańskich, kapłanom i siostrom zakonnym oraz wszystkim ludziom dobrej woli życzymy Bożego błogosławieństwa. W imieniu Konferencji Rzymskokatolickiego Episkopatu Ukrainy Marian kardynał Jaworski Przewodniczący Konferencji Lwów, 15 lipca 2008 roku