Monaster Nowojerozolimski zostanie odnowiony

Odnowienie wielkiego kompleksu świątynnego ma potrwać wedle słów prezydenta około pięciu-siedmiu lat. W tym czasie "Nowa Jerozolima" ma stać się duchowym centrum prawosławia w Rosji i na świecie. Dla duchowego odrodzenia Rosji i jednoczenia się narodów prawosławnych Nowa Jerozolima - odbudowana jako wielka świętość chrześcijaństwa - zrobiła, i może zrobić nie mniej jak współcześni przewodnicy duchowi, centra oświatowe, gotowe ukazać wszystkim - a zwłaszcza młodzieży - pożyteczny duchowo sens nieprzemijających wartości naszej Ojczyzny - powiedział Aleksy II podczas pierwszego posiedzenia stowarzyszenia. Patriarcha przypomniał, że zdaniem kościelnych historyków, monasterskie pomieszczenia Soboru Zmartwychwstania, były przeznaczone do odprawiania nabożeństw dla wielu narodowości - każde w innym języku. Było to jednym z celów Nowej Jerozolimy, gdzie wśród mieszkańców monasteru, których liczba osiągała pięćset, duchowo wzrastali Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy, a także ci, którzy przyjęli chrzest - Niemcy, Żydzi, Polacy - zaznaczył. Powiedział również, że w różnych okresach zamożni mieszkańcy Imperium ofiarowywali na rozwój kompleksu znaczne środki finansowe. Wśród nich wymienił szczodrych ofiarodawców w postaci rodziny carskiej - informuje serwis www.cerkiew.pl. Przyszedł czas dla odbudowania Nowej Jerozolimy, której wiele idei nie było wcielonych w życie w pełnym wymiarze, - podkreślił patriarcha, oświadczając jednocześnie, że współczesna Rosja powinna wnieść swój "wkład w tę skarbnicę światowego prawosławia". Prezydent FR ocenił, iż do odbudowania klasztoru potrzeba czasu. Jeżeli chcemy zrobić wszystko jak najlepiej, myślę, że optymalny termin - to pięć-siedem lat - powiedział D. Miedwiediew. Jego zdaniem, wysiłkom RKP mającymi na celu uczynienie z Klasztoru Zmartwychwstania centrum rosyjskiego prawosławia, musi towarzyszyć „wszechstronna pomoc państwa”. Dlatego wraz z patriarchą Aleksym zaproponowaliśmy wejście w skład stowarzyszenia ministrom, przedstawicielom władz lokalnych, a także bankowcom, przemysłowcom i przedsiębiorcom, zdolnym do okazaniu znaczącej pomocy - powiedział prezydent Rosji. Wedle słów prezydenta Miedwiediewa, Nowojerozolimska obitiel niesie ogromny ładunek duchowy. Działa tam jedno z największych muzeów w okolicach Moskwy, funkcjonuje otwarta szkoła niedzielna, w planach jest stworzenia uczelni. Dzisiejszy stan monasteru nie odpowiada jego potencjałowi i skali, dlatego w pierwszym rzędzie należy przeprowadzić remont popadających w ruinę budynków - uważa prezydent Federacji Rosyjskiej. Zapowiedział też poszukiwanie zagrabionych z klasztoru podczas II wojny światowej dzieł sztuki. Klasztor Nowojerozolimski, zwany też Monasterem Zmartwychwstania założył w 1656 r. patriarcha Nikon - przypomina serwis www/cerkiew.pl. Ta podmoskiewska rezydencja patriarchów miała stać się w zamyśle twórców „Trzecim Rzymem” i „Nową Jerozolimą” - sercem prawosławia nie tylko w Rosji, ale i w całym prawosławnym świecie (po upadku Konstantynopola Rosja stała się jedynym państwem, którego ideologia była oparta o prawosławne chrześcijaństwo – przyp.aut.). Pielgrzymi, którym nie udało się przybyć do Ziemi Świętej, mogli pomodlić się w tym właśnie miejscu – budynkach-replikach Katedry Grobu Pańskiego i Golgoty, stworzonych na podobieństwo jerozolimskich, o czym przypomniał patriarcha Aleksy w czasie spotkania. Budowa klasztoru rozpoczęła się w 1658 roku, ale wkrótce została przerwana z powodu różnic między patriarchą Nikodemem i carem Aleksym Michajłowiczem, których efektem było usunięcie Nikodema z tronu patriarszego. Budowę wznowiono w końcu XVII wieku - powstała wtedy znaczna część wszystkich budynków. Perłą architektury stała się wówczas katedra Zmartwychwstania, wzniesiona w latach 1658-1685. Między końcem XVII do połowy XVIII wieku powstały m.in. zabudowania szpitalne, refektarze (cs. trapieznaja), pałac carewny Tatiany Michajłowny oraz cerkiew Narodzenia Chrystusa. W XVIII wieku klasztor przeżył upadek, następnie stopniowo przekształcał się we wpływowy ośrodek religijny i kulturalny Imperium Rosyjskiego. Zebrano w nim bogatą bibliotekę oraz kolekcję dzieł sztuki. W 1919 roku, po rewolucji październikowej rozległy kompleks monastyczny zamknięto, a na jego bazie stworzono muzeum „Nowa Jerozolima”. W czasie trzech tygodni niemieckiej okupacji w 1941 r. został on rozgrabiony i w dużej mierze zniszczony przez wojska hitlerowskie, wieża oraz zabytkowa dzwonnica zburzone, a główny sobór znacznie uszkodzony. Po wojnie większość budynków odbudowano, choć np. nie wzniesiono na nowo unikatowej dzwonnicy. „Nowa Jerozolima” funkcjonowała jako muzeum aż do roku 1994 r., kiedy to klasztor zwrócono Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu. Od tej pory toczy się tam znów życie monastyczne.