Komentarze do sprawy TW "Filozofa"

„Również ja, jako rzecznik Episkopatu Polski, nie zostałem przez nikogo upoważniony do tego żeby mówić na temat jakiejkolwiek osoby czy dokumentu, które ta Komisja przebadała” – stwierdził rzecznik Episkopatu. Przypomniał też, że każdy z biskupów w Polsce ma swojego rzecznika i to oni przemawiają w imieniu przełożonych, jeśli zajdzie taka potrzeba. Ks. Kloch podzielił się z KAI swoimi wątpliwościami: „Od strony metodologicznej mogę powiedzieć, że nie bardzo rozumiem zasady, jakimi się kierują osoby informujące o rzekomej współpracy różnych osób z SB. Dlaczego sam fakt jednostronnego zarejestrowania kogoś przez SB jest od razu utożsamiany z rzeczywistą współpracą? Nie umiem także zrozumieć, w jaki sposób brak dokumentacji, która została zniszczona, może stanowić dla kogoś argument, że była współpraca? Trudno pojąć takie sytuacje z metodologicznego punktu widzenia. Nie można zatem, jak sądzę, traktować dokumentów organizacji, która prześladowała Kościół w sposób metodyczny od zakończenia II wojny światowej, jako nieomylnego dowodu, nie biorąc pod uwagę innych dokumentów, wypowiedzi, świadectw, wynosząc jedynie na piedestał jedynego źródła tj. materiałów esbecji” – powiedział rzecznik KEP. Na pytanie KAI, dlaczego jedne wyniki badań Komisji Historycznej zostały opublikowane a inne nie, rzecznik Episkopatu przypomniał, że Kościelna Komisja Historyczna na prośbę abp. Wielgusa przebadała dotyczące go dokumenty i na bieżąco publikowała wyniki swoich prac. Pierwszą osobą, której udostępniane były te wyniki i dokumenty był abp Wielgus, włącznie z końcowym komunikatem. Także w odniesieniu do przypadku abpa Michalika, on sam był inicjatorem publicznego ogłoszenia znalezisk w IPN na jego temat i poprosił o pomoc w analizach Kościelną Komisje Historyczną. Cała praca została wykonana błyskawicznie, w około 48 godzin. W obu wypadkach analizy zostały przygotowane przez Kościelną Komisję Historyczną na prośbę osób zainteresowanych.