Prymas Polski na Boże Narodzenie i Nowy Rok 2009

Zaznaczając, że obecnie czyni to pod koniec swojej posługi prymasowskiej, zachęca rodaków do dziękczynienia Opatrzności „za doświadczenia trudne, ale hartujące, i za pociechy, których Bóg w tamtym czasie nie skąpił”. PRYMAS POLSKI NA BOŻE NARODZENIE I NOWY ROK 2009 Kochani Rodacy w Polsce i poza jej granicami, Umiłowani Bracia i Siostry w Chrystusie Panu! Jak co roku, tak i tym razem, przekazuję wszystkim moim Rodakom gorące życzenia na nadchodzące Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok – już 2009! Pierwsze życzenia po objęciu posługi prymasowskiej składałem w stanie wojennym, w mroźnym i bolesnym roku 1981, było to 27 lat temu. Miałem wtedy przed oczyma świetlany przykład Prymasa Tysiąclecia - kardynała Wyszyńskiego, żywe umocnienie z Urzędu Papieskiego w osobie Jana Pawła II i solidarną jedność Braci w Episkopacie. Dziś dziękuję Bogu i zapraszam Was do podziękowania Opatrzności za doświadczenia trudne, ale hartujące, i za pociechy, których Bóg w tamtym czasie nie skąpił. Doświadczyliśmy w tym czasie bólów stanu wojennego, obozów internowania, strajków, zabójstw, w tym śmierci i pogrzebu ks. Popiełuszki, swarów o krzyż w Auschwitz i upokorzeń związanych z mordem w Jedwabnem, zawstydzenia z „bulgotu” archiwalnych akt ubeckich i kłótni „na górze” politycznej. Razem ze światem byliśmy wstrząśnięci aktami terroru. Nieszczęścia jednak nie załamały nas, trwaliśmy w wierze, a ona była umacniana przez modlitwę Papieża i 8 jego pielgrzymek do Ojczyzny. Zawierzyliśmy Matce Najświętszej, a pielgrzymki na Jasną Górę, „Nawiedzenie” Obrazu w parafiach i śpiewany codziennie „Apel” umacniały nadzieję, która „zawieść nie może” (Rz 5, 5). Odeszły obce wojska, a Polska odzyskała wolność religijną, gospodarczą i polityczną. Dla praktyk religijnych otworzyły się drzwi koszar, szkół, szpitali i więzień. Jako Prymas mogłem odwiedzić wszystkie skupiska Polaków na wschodzie i zachodzie naszego globu. Gdy Polska umierała politycznie pod koniec XVIII wieku, lud zawierzył swą wolność Opatrzności Bożej. Gdy wolność przyszła na trwałe w roku 1989, podjęliśmy się budowy przyrzeczonej świątyni, aby wypełnić wotum i strzec wolności w obszarze wspólnoty europejskiej. Gdy dziś składam życzenia pod koniec posługi prymasowskiej, to moje serca napełnia się wielką ufnością względem dobroci Boga czuwającego jako Opatrzność. Dobroć tę możemy obserwować w życiu osobistym i społecznym ludu, nad którym matczyną opiekę roztacza Bogurodzica i rozciąga ją tak daleko, jak daleko sięgają skrzydła Orła Białego i jeszcze dalej. Duchowa protekcja Prymasa Polski względem Polaków poza granicami zawsze harmonizuje z działaniem delegatów Episkopatu do spraw Migracji – arcybiskupa Wesołego, biskupa Karpińskiego, czy też aktualnie pełniącego zadania statutowe biskupa Zimowskiego. Drodzy Bracia i Siostry! Niech Boża łaska otoczy pokojem Wasze serca w każdym miejscu, gdzie przebywacie. Niech Jezus Chrystus da każdemu, od małego do dużego, poczucie godności i honoru Polaka i chrześcijanina, abyśmy wszyscy mogli przeżyć Świętą Noc Betlejemską w jasności Nieba. † Józef Kardynał Glemp Prymas Polski