Abp Nycz: Nie uciekać z własnego pola misji

KAI: Jak przebiegać będzie najbliższy „Dzień Dziękczynienia”? - Przypadające na 7 czerwca br. obchody będą szersze niż przed rokiem. Złożą się nań rocznice: 20-lecia wolności, 30-lecia pierwszej pielgrzymki do Polski oraz 10-lecia pobytu Jana Pawła II w Parlamencie. W wigilię „Dnia Dziękczynienia” na Placu Piłsudskiego odbędzie się ogólnopolskie czuwanie modlitewne. Liczymy na ponad 30 tys. młodzieży z całej Polski. Będą to uczestnicy Ruchu Światło Życie z całego kraju. Towarzyszyć temu będzie poświęcenie 9-metrowego krzyża na placu Piłsudskiego, wystawionego przez władze Warszawy. W miejscu, gdzie Jan Paweł II dwukrotnie odprawiał Mszę Świętą: w 1979 i w 1999 roku. Młodzi pozostaną tam przez noc, a rano wyruszą na Pola Wilanowskie. Tam zostanie odprawiona Msza św. będąca centralnym punktem obchodów. Liczymy na odzew tego II Dnia Dziękczynienia w całej Polsce. KAI: Jaką rolę duszpasterską widzi Ksiądz Arcybiskup dla świątyni pw. Opatrzności Bożej? - Widzę ją jako szczególne sanktuarium. Mam nadzieję, że ludzie będą tam przychodzić jako do miejsca modlitewnego dziękczynienia. Dziękczynienia za to, co się dzięki Opatrzności Bożej dokonało w ich życiu oraz w historii naszej Ojczyzny. Może nauczymy się bardziej w duchu dziękczynienia przeżywać swoje życie i nasze narodowe rocznice. A w przeżywaniu tego dziękczynienia pomogą te trzy wymiary, obecne w Centrum Opatrzności Bożej: Świątynia, Muzeum Jana Pawła II i Kardynała Wyszyńskiego oraz Panteon wielkich Polaków. Do tego należy też Instytut Jana Pawła II. KAI: W ostatnich miesiącach grupa katolickich prawników - z inspiracji posła, który był redaktorem naczelnym katolickiego miesięcznika - przygotowała projekt ustawy bioetycznej. Jakie jest stanowiska Księdza Arcybiskupa w tej sprawie? - Stanowisko Kościoła wyraził komunikat Zespołu Ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. Bioetycznych z 22 grudnia. Kościół zawsze będzie przypominał niezmienną naukę o niezbywalnej godności człowieka w każdym momencie życia. Ta niezbywalna godność człowieka obejmuje także sposób jego poczęcia. Kościół mówi, że zapłodnienie in vitro jest moralnie niegodziwe i podaje argumenty na rzecz takiego stanowiska. Jest to nauczanie niezmienne i profetyczne, jest to apel moralny do sumień, rodziców, lekarzy, naukowców, polityków. W tej płaszczyźnie moralnej żaden kompromis nie jest możliwy. Od tej płaszczyzny moralnej trzeba odróżnić płaszczyznę prawa stanowionego. Ta jest miejscem działania polityków, także będących katolikami. Dziedzina eksperymentów biomedycznych, w tym zapłodnienia pozaustrojowego, wymaga uporządkowania prawnego, gdyż istniejące obecnie bezprawie nie tylko nie służy obronie niezbywalnej godności człowieka, ale prowadzi do zamrażania, selekcjonowania i zabijania zarodków ludzkich. Do stanowiących prawo w Polsce także odnoszą się zasady najnowszej instrukcji watykańskiej Dignitas Personae oraz wskazania zawarte w Oświadczeniu kościelnego Zespołu Ekspertów. Czytamy tam, że „gdy podejmuje się inicjatywę pierwszego unormowania, wszyscy posłowie zatroskani o ochronę praw człowieka powinni podjąć działania zmierzające do całkowitego zakazu tej metody. Gdyby jednak takie rozwiązanie prawne zostało odrzucone, ich etycznym obowiązkiem jest aktywność w całym procesie legislacyjnym, tak aby maksymalnie ograniczyć szkodliwe aspekty regulacji”.