Prawosławie: List paschalny biskupów

Paschalne świętowanie ukazuje nam wielki sens życia ludzkiego, kontakt z tą Prawdą, o której sam Zbawiciel mówi: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14, 6). Strażnikiem i nieomylnym tłumaczem pełni Prawdy, Objawienia Bożego, jest święty Kościół prawosławny. To on odradza, umacnia i duchowo nas karmi. On jeden jest naszym wychowawcą na drodze do doskonałości moralnej na ziemi do zbawienia wiecznego. Dwa tysiące lat historii Kościoła Chrystusowego świadczą o spełnieniu się obietnicy, danej przez Boskiego Założyciela: „Zbuduję mój Kościół i bramy piekielne nie zwyciężą go” (Mt 16, 18). Świadczy o tym cała historia, w tym także historia ostatnich dziesięcioleci. Miniony XX wiek był pełen doświadczeń dla prawosławnych wiernych i naszego Kościoła. W tym roku mija siedemdziesiąta rocznica wybuchu II wojny światowej, która przyniosła mnóstwo cierpień i śmierci niewinnych ludzi. Oprócz tych trudności w czasie wojny ogromne zmiany dotknęły Polski Kościół Prawosławny. Bardzo bolesne okazały się dla nas zmiany granic naszej Ojczyzny, skutkiem czego wielokrotnie zmniejszyła się ilość parafii, monasterów, duchowieństwa i wiernych. Można z pełnym przekonaniem powiedzieć, że po wojnie trzeba było na nowo przywrócić całą strukturę naszego Kościoła, zatroszczyć się o przywrócenie działalności diecezji, monasterów i szkół duchownych, koniecznych dla przygotowania nowych kapłanów. Trzeba było pracować w całkowicie nowych warunkach, w warunkach wojującego ateizmu i ustroju komunistycznego. Kościół nasz potrafił przejść przez te trudne czasy i wyjść z tego okresu zahartowanym, potrafiącym pracować w różnych warunkach historycznych. W tym roku mija także dwadzieścia lat od czasu przemian politycznych w naszej Ojczyźnie, które radykalnie zmieniły warunki działalności Kościoła. Przemiany te przywróciły możliwość pracy w różnych dziedzinach. Właśnie w tym roku mija dwadzieścia lat od chwili, gdy nasi kapłani i katecheci znowu zaczęli nauczać religii w szkołach. Pozwoliło to na bardziej poszerzone formy pracy w dziedzinie katechizacji naszej młodzieży i dzieci. Przemiany te dały także naszym kapłanom możliwość pracy w szpitalach, wojsku, w zakładach karnych i szkołach. Kapłani są w nich, aby głosić wiarę w Chrystusa, nadzieję życia wiecznego i powstania z martwych, i w ten sposób ukazywać wszystkim sens naszego istnienia na ziemi. Chociaż wierni mają obecnie takie możliwości, obserwując życie współczesnego społeczeństwa możemy zauważyć, że świat coraz bardziej i bardziej odchodzi od Boga. W świecie jest wiele nienawiści, rozlewu krwi i niesprawiedliwości. Zaniepokojeni takim stanem świata powinniśmy dokładać starań dla prawidłowego wychowania naszej młodzieży i dzieci, naszych przyszłych pokoleń. Jesteśmy obowiązani nauczyć ich prawidłowego światopoglądu, miłości do bliźniego i wiary. Wskazywać cel i sens życia. W ten sposób będą oni podążać drogą prowadzącą do wiecznej szczęśliwości w królestwie niebieskim. Jeśli nasze wysiłki zostaną uwieńczone sukcesem, nasze dzieci i młodzież w codziennym życiu będą pobożnymi i dobrze wychowanymi, odpowiedzialnymi, współczującymi i cierpliwymi, gotowymi do naśladowania Chrystusa. W tym zamyka się nasz chrześcijański wysiłek. Na drodze jego spełnienia są wielkie trudności, smutki i rozczarowania, wspomnijmy jednak odważne słowa Apostoła Pawła: „Wszystko mogę w umacniającym mnie Chrystusie” (Flp 4, 13). Zmartwychwstały Pan daje nam pomoc łaski, w sakramentach kościelnych znajdujemy moc duchową, a w naszej słabości doskonali się moc Boża (2 Kor 12, 9). Jakie przeszkody byśmy nie spotkali na drodze, powstały z grobu Zbawiciel jest zawsze z nami, On z miłością umacnia i podtrzymuje wierne swoje dzieci. W ten święty i uroczysty dzień świętej Paschy Pańskiej pozdrawiamy czcigodne duchowieństwo, mnichów, dzieci, młodzież i wszystkich wiernych naszej Świętego Polskiego Kościoła Prawosławnego. Modlitewnie życzymy wszystkim pełni radości duchowej i obfitych darów świętej Paschy Chrystusowej. W paschalne dni, obchodząc święto, będziemy pamiętać, aby naszą radość dzielić z potrzebującymi, biednymi i samotnymi bliźnimi naszymi, wszystkim przynosząc wieść o Zmartwychwstaniu Chrystusowym. Łaska Zmartwychwstałego Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z wami wszystkimi! Prawdziwie Zmartwychwstał Chrystus! Z Bożego miłosierdzia, pokorni: + Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski, + Szymon, Arcybiskup Łódzki i Poznański, + Adam, Arcybiskup Przemyski i Nowosądecki, + Jeremiasz, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, + Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski, + Miron, Arcybiskup Hajnowski, + Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański + Grzegorz, Biskup Supraski, + Jerzy, Biskup Siemiatycki, + Paisjusz, Biskup Piotrkowski Pascha Chrystusa, 2009. Miasto stołeczne Warszawa