Szafarze u św. Pawła

Postanowiono, iż w roku Świętego Pawła, cała społeczność szafarzy nadzwyczajnych Komunii Świętej Archidiecezji Katowickiej, spotka się 25 Kwietnia 2009 roku w Kościele Św. Pawła w Rudzie Śląskiej – Nowym Bytomiu, będzie to nasza pielgrzymka związana z obchodami Roku Św. Pawła, a jednocześnie wotywna – dziękczynna za rok od przyjęcia na Patrona naszej społeczności Świętego Jacka - napisał w zaproszeniu ks. Andrzej Suchoń - duchowy opiekun Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej w Archidiecezji Katowickiej, proboszcz parafii mariackiej w Katowicach. W archidiecezji katowickiej pracuje obecnie ok. 750 nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Zgodnie z obowiązującymi w Kościele katolickim w Polsce biskupi diecezjalni mogą powoływać do posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej mężczyzn w wieku od 35 do 65 lat. Kandydaci powinni odznaczać się nieskazitelnym życiem moralnym, pobożnością i poważaniem wśród duchowieństwa i wiernych. Kandydat, poza wykształceniem przynajmniej średnim, winien znać podstawowe prawdy teologiczne, zwłaszcza odnoszące się do Kościoła, Mszy świętej i Eucharystii. Biskup może polecić kandydatowi udział w kursie teologicznym lub zażądać egzaminu. Biskup diecezjalny powołuje do posługi nadzwyczajnego szafarza na jeden rok kandydata, którego poznał osobiście – po poleceniu go przez jego proboszcza i dwóch kapłanów. Przed powołaniem, jak również przed każdym przedłużeniem powołania kandydaci winni odbyć co najmniej trzydniowe rekolekcje. Braci zakonnych, którym biskup może obniżyć dolną granicę wieku do 30 lat, obowiązują te same postanowienia. Posługa szafarza jest bezinteresowna. Wynagrodzenie może dotyczyć jedynie zwrotu kosztów przejazdu lub rekompensaty w przypadku, gdy na skutek wykonywania posługi uszczupliły się dochody z pracy zawodowej szafarza nadzwyczajnego. Szafarz nadzwyczajny podczas posługi winien być ubrany w albę i przepasany cingulum. Szafarz nadzwyczajny wykonuje posługę wtedy, gdy ilość kapłanów wobec komunikujących jest za mała. Może on – w ramach ważności powołania – świadczyć pomoc na terenie całej diecezji, a poza diecezją tylko za zgodą biskupa danej diecezji. Szafarz nadzwyczajny może, za zgodą księdza proboszcza, zanieść Komunię świętą do domów tylko tym osobom, których stan duchowy jest znany, oraz przy zachowaniu przepisów liturgicznych.