"Bądźmy świadkami miłości" - debata o priorytetach duszpasterskich w Polsce

W dniach 23 i 24 kwietnia mówiono m. in. o potrzebie radykalnego „przełomu” w zakresie pojmowania istoty naszej wiary. Obradom przewodniczył abp Stanisław Gądecki, stojący na czele Komisji ds. Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu. Na początku spotkania arcybiskup z satysfakcją odnotował, że tegoroczny program „Otoczmy troską życie”, został poważnie potraktowany i jest realizowany w całej Polsce. Jednym z dowodów są m. in. diecezjalne adaptacje programu, dostosowane do lokalnych potrzeb. Komisja Duszpasterstwa otrzymała już dziesięć lokalnych programów, bazujących na ogólnopolskim schemacie. Cenną jest też współpraca Komisji ds. Duszpasterstwa ze środowiskiem polskich pastoralistów, czego wyrazem było sympozjum w Kaliszu, 28 października ub. r. Udanym – i unikatowym w skali Europy – przedsięwzięciem był zorganizowany w listopadzie 2008 r. kongres ruchów katolickich, gdzie zostały zaprezentowane główne linie rozpoczynającego się wówczas programu. Natomiast wciąż za mała, zdaniem przewodniczącego komisji, jest współpraca z krajowymi duszpasterzami środowisk zawodowych. „Bądźmy świadkami miłości” – głównym hasłem programu 2009/2010 r. Założenia ogólnopolskiego programu duszpasterskiego: „Bądźmy świadkami miłości” - którego realizacja rozpocznie się w pierwszą niedzielę Adwentu 2009 r. i trwać będzie przez kolejny rok - przedstawił ks. dr Szymon Stułkowski, sekretarz Komisji Duszpasterskiej. Zaznaczył, że proponowany program jest ostatnim elementem 5-letniego cyklu, a w sposób szczególny daje on okazję do „odkrycia dynamizmu apostolskiego, by niosąc miłość czynić świat bardziej ludzkim”. Ks. Stułkowski wymienił 3 podstawowe cele przygotowywanego programu. Pierwszym jest kształtowanie dojrzałej wiary poprzez „otwarcie się samych wierzących na miłość Boga”. Wyjaśnił, że nasza wiara zbyt często przeżywana jest jako „czynienie dobrych uczynków” i promocja chrześcijańskiego kodeksu etycznego, a nie dynamiczna odpowiedź na Bożą miłość. A tymczasem doświadczenie miłości ze strony Boga jest najbardziej fundamentalnym doświadczeniem wiary chrześcijańskiej, bez którego nie jest możliwa autentyczna realizacja przesłania Chrystusa. Dlatego w tym zakresie szczególny nacisk położony winien być na formację samych kapłanów, tak aby ich przesłanie zawierało istotę chrześcijańskiego orędzia. Drugim celem programu duszpasterskiego jest rozbudzenie dynamizmu misyjnego i ukazanie ewangelizacji jako podstawowego zadania Ludu Bożego. Odkrycie potencjału misyjnego w wymiarze współpracy z innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Trzecim celem jest budowanie solidarności społecznej, gdyż solidarność jest owocem miłości realizowanej w wymiarze społecznym. Ten wymiar przeżywania wiary – podkreślił prelegent – jest w Polsce wciąż zadaniem. Staje się ono tym bardziej aktualne w obliczu kryzysu gospodarczego.