W wieku prawie 89 lat zmarł po długiej chorobie w Waszyngtonie amerykański kardynał William Wakefield Baum – jeden z dwóch ostatnich purpuratów, mianowanych przez bł. Pawła VI.
Był biskupem Springfield-Cape Girardeau (1970-73), arcybiskupem metropolitą Waszyngtonu (1973-80), prefektem Kongregacji Wychowania Katolickiego (1980-90) i większym penitencjarzem apostolskim (1990-2001). Po jego śmierci Kolegium Kardynalskie liczy 220 członków, z których 120 ma prawo udziału w konklawe i wyboru papieża.
Przyszły kardynał urodził się 21 listopada 1926 w Dallas. Był synem Harolda E. White’a i Mary L. Hayes, lecz gdy w młodym wieku stracił ojca, rodzina przeniosła się do Kansas City w stanie Missouri, gdzie jego matka wyszła za Jerome’a Bauma, który adoptował chłopca i dał mu swe nazwisko.
Po nauce i studiach w tym mieście i w St. Louis przyjął 12 maja 1951 w Kansas City święcenia kapłańskie. Wielokrotnie powtarzał potem, że kapłaństwo jest „miłością jego życia”. Pracował duszpastersko na miejscu, a w latach 1956-58 uzupełniał studia na Papieskim Ateneum Angelicum w Rzymie, uzyskując doktorat z teologii. Po powrocie do kraju pełnił różne funkcje w diecezji Kansas City-Saint Joseph, a w latach 1962-65 był jednym z ekspertów Soboru Watykańskiego II (pracował w Sekretariacie ds. Jedności Chrześcijan). Mniej więcej w tym samym czasie powstał w łonie episkopatu amerykańskiego Komitet do Spraw Ekumenicznych i Międzyreligijnych, którego pierwszym dyrektorem wykonawczym został właśnie ks. Baum (1964-67). Ekumenizm pozostał jego wielką pasją i przedmiotem zainteresowań do końca życia.
18 lutego 1970 Paweł VI mianował 43-letniego wówczas kapłana biskupem diecezji Springfield-Cape Girardeau (w stanie Missouri), sakrę nominat przyjął 6 kwietnia tegoż roku. W 3 lata później, 5 marca 1973 papież przeniósł go na metropolitalną stolicę arcybiskupią Waszyngtonu a po dalszych 3 latach – na konsystorzu 24 maja 1976 włączył go w skład Kolegium Kardynalskiego. W wieku niespełna 50 lat kard. Baum był wówczas jednym z najmłodszych członków tego gremium.
Jako metropolita stolicy USA rozwinął ożywioną działalność duszpasterską i społeczną – szerzył kult Eucharystii i cześć do Matki Bożej, potępiał rasizm, nazywając go „herezją i grzechem” oraz karę śmierci. Powołał w swej archidiecezji Sekretariaty ds. Czarnych Katolików i ds. Katolików Języka Hiszpańskiego. Po latach kard. Baum powiedział, że w Waszyngtonie nie miał szczególnego programu duszpasterskiego, ale starał się być nauczycielem wiary zachęcającym miejscowych wiernych do kochania Jezusa i służenia Mu.
W 1978 dwukrotnie brał udział w konklawe, które wybrało najpierw Jana Pawła I, a następnie Jana Pawła II. I właśnie papież-Polak ściągnął energicznego arcybiskupa Waszyngtonu, którego poznał kilka miesięcy wcześniej, w czasie swej pierwszej podróży do USA, do Watykanu, mianując go 15 stycznia 1980 prefektem Kongregacji Wychowania Katolickiego oraz wielkim kanclerzem Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego i Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej. Na tym stanowisku, a wcześniej także jako biskup kard. Baum uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach kościelnych, m.in. w licznych zgromadzeniach Synodu Biskupów, reprezentował papieża na różnych wydarzeniach Kościołów lokalnych. W tym też czasie był członkiem komisji przygotowującej nowy Katechizm Kościoła Katolickiego, o którym powiedział później, że „jest to wielkie wydarzenie, księga dla każdego, którą każdy powinien czytać, poznawać i modlić się nią”.
6 kwietnia 1990 Ojciec Święty powołał 63-letniego purpurata na stanowisko większego penitencjarza apostolskiego. Ustąpił z niego 22 listopada 2001, nazajutrz po swych 75. urodzinach. Mimo osiągnięcia wieku emerytalnego uczestniczył jeszcze, po śmierci Jana Pawła II, w konklawe, które 19 kwietnia 2005 wybrało Benedykta XVI. Był wówczas jedynym kardynałem-elektorem, mianowanym przez Pawła VI. W rok później - 21 listopada 2006 skończył 80 lat i stracił prawa wyborcze. Pod koniec życia wrócił do Waszyngtonu i tam zmarł.
Kolegium Kardynalskie liczy obecnie 220 członków, z których 120 ma prawo udziału w konklawe i wybierania papieża. 29 z nich mianował św. Jan Paweł II, 60 – jego następca i 31 – Franciszek. Wśród 100 kardynałów-nieelektorów jest jeden, kreowany przez Pawła VI (Paulo Evaristo Arns OFM), 72 – przez Jana Pawła II, 19 – przez Benedykta XVI i 8 przez Franciszka.
Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Włoch Loris Capovilla (ur. 14 X 1915), Kolumbijczyk José Pimiento Rodríguez (18 II 1919) i Libańczyk Nasrallah Pierre Sfeir (15 V 1920), najmłodszymi zaś Tongańczyk Soane Patita Paini Mafi (ur. 19 XII 1961), Urugwajczyk Daniel Fernando Sturla Berhouet SDB (4 VII 1959) i Hindus Baselios C. Thottunkal z Kościoła syromalankarskiego (15 VI 1959). Najdłuższy staż w Kolegium Kardynalskim ma wspomniany Brazylijczyk Paulo Evaristo Arns OFM (14 IX 1921), mianowany kardynałem 5 III 1973. Ponadto należy pamiętać, że Benedykta XVI mianował kardynałem Paweł VI dnia 27 VI 1977 a Franciszka – św. Jan Paweł II w dniu 21 II 2001.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"