Obchody 700-lecia parafialnego kościoła i lokacji rycerskiej dóbr Borkowice

Po liturgii odbędzie się okolicznościowy koncert w wykonaniu uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Borkowicach oraz Powiatowej Młodzieżowej Orkiestry Dętej. Potem rozpocznie się festyn rycerski. Grupa teatralna z Gminnego Ośrodka Kultury w Borkowicach wystawi spektakl teatru ''Legenda o Krakowej Górze''. Uroczystości uświetnią pokazy walk rycerskich, sokolników, degustacja średniowiecznego jadła, konkursy i zabawy. W budynku szkoły podstawowej i gimnazjum można będzie zwiedzić wystawę poświęconą zamordowanemu w Katyniu wójtowi Gminy Borkowice w latach 1934-39 kpt. Januszowi Łąckiemu. Pierwsze wzmianki historyczne o Borkowicach pochodzą z początku XIV wieku. Zachowane do dzisiaj dokumenty wspominają rodzinę Duninów jako ofiarodawców i dobrodziejów kościoła. Modrzewiowy kościół przetrwał cztery wieki do czasów wojen szwedzkich. Nowy kościół, również drewniany ufundował w 1722 roku Jan Giboni, potomek włoskiego rodu sławnych kuźników osiadłych w Polsce za panowania Zygmunta III Wazy. W 1828 r. rozebrano istniejący kościół i z drzewa zestawiono nowy, trzeci już z kolei kościół drewniany, który miał być tymczasowy do momentu wybudowania nowego murowanego. Czwarty kościół w Borkowicach do dziś istniejący, murowany, neogotycki stanął z fundacji Katarzyny Małachowskiej. Jego budowę ukończono w 1845 roku. Największą atrakcją kościoła jest ołowiana figura św. Antoniego. Jej historia sięga połowy XVII wieku. Górnik Hilary Mala z Niewachlowa pod Kielcami wykopał w Machnowskiej Górze trzy bryły ołowiu. Ówcześni gwarkowie wydobywający galenę, uzyskiwali około 200 kg rudy rocznie, więc znalezienie przez Malę trzech kilkusetkilogramowych brył było wielką sensacją i określono je jako zjawisko nadprzyrodzone. Miejsce, w którym znalazł Mala trzy wielkie samorodki rudy ołowiu nazwano Szparą Świętych. Z brył wyrzeźbiono trzy figury: św. Barbary, którą umieszczono w kieleckiej katedrze, Najświętszej Marii Panny w klasztorze ojców Bernardynów na Karczówce, zaś św. Antoniego w kościele parafialnym w Borkowicach. Na wzniesieniu oddalonym pół kilometra od Borkowic znajduje się pamiątkowa kaplica wystawiona w 1933 roku przez ks. Jana Wiśniewskiego w 250. rocznicę zwycięstwa króla Jana III Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem. Wciąż żywe są legendy związane z tym miejscem. Według miejscowego podania okolicznych lasach zagubił się na polowaniu król Kazimierz Wielki. Stanąwszy na wzgórzu, zauroczony pięknem okolicy podobnym do widoku z zamku na Wawelu, nazwał go Krakową Górą. Od niedawna na Krakowej Górze istnieje zadaszona przystań dla turystów oraz punkt widokowy. W pobliżu kapliczki znajduje się końcowa XIV stacja oryginalnej drogi krzyżowej rozpoczynającej się przy klasztorze Sióstr Benedyktynek Misjonarek. Ważne miejsce w parafii Borkowice zajmują siostry benedyktynki (misjonarki), które pracują tutaj od 1939 roku. Do Borkowic przybyły w wyniku starań ks. Wiśniewskiego i do dnia dzisiejszego służą kościołowi i ludności parafialnej. Od 1999 r. posiadają nowy klasztor. Siostry zakonne prowadzą przedszkole oraz katechezę szkolną w borkowickich szkołach. rm