Szwajcaria: Przygotowania do Soboru Wszechprawosławnego

IV Konferencja Przygotowawcza poświęcona była przede wszystkim problematyce kanonicznej sytuacji diaspory. Do Chambésy zaprosił delegatów patriarcha ekumeniczny Konstantynopola Bartłomiej I, honorowy zwierzchnik światowego prawosławia. Obradom przewodniczył metropolita Pergamonu Jan (Zizoulas). Podczas konferencji omówiono problem jurysdykcji nad diasporą prawosławną. Delegacji przyjęli regulamin organizacji zebrań biskupów prawosławnych w krajach leżących poza terytorium kanonicznym współcześnie istniejących Kościołów lokalnych. Ustalono, że mają im przewodniczyć tamtejsi hierarchowie podlegający Patriarchatowi Konstantynopola. Podjęto decyzję, że do czasu zwołania następnej konferencji przygotowawczej specjalna komisja omówi sposoby powstawania i ustalania autokefalii oraz ustali nową kolejność w dyptychach, określających hierarchię ważności Kościołów prawosławnych. Kwestie te muszą być rozwiązane przed wyznaczeniem daty Soboru. Próby zwołania Soboru Wszechprawosławnego trwają od wielu lat. Ostatni uznawany przez wszystkich prawosławnych sobór odbył się w Nicei w 787 r. W drugim tysiącleciu zwołano wprawdzie kilka spotkań z udziałem przedstawicieli większości, a nawet wszystkich istniejących wówczas Kościołów prawosławnych, ale nie miały one tej rangi. Pierwszą próbą był tzw. Kongres Wszechprawosławny, który odbył się w 1923 r. w Konstantynopolu, jednak nie uczestniczyli w nim delegaci wielu Kościołów lokalnych, np. aleksandryjskiego, antiocheńskiego i jerozolimskiego. Od 1961 r. organizowane są przedsoborowe konferencje przygotowawcze, początkowo na greckiej wyspie Rodos, a następnie w centrum prawosławnym w Chambésy. Poprzednia, III konferencja w Chambésy odbyła się w dniach 28 października – 6 listopada 1986 r. Od tej pory odbyło się kilka posiedzeń międzyprawosławnej komisji przygotowawczej; ostatnie miało miejsce w 1993 r.