Nowa przełożona generalna

Podczas trwających 3 dni obrad, Siostry Serca Maryi (popularna nazwa zgromadzenia) podejmowały tematy związane z dotychczasowym stylem życia sióstr oraz dyskutowały nad własnym charyzmatem, który pragnęłyby właściwie odczytać w kontekście aktualnych wyzwań Kościoła i świata.

Uczestniczki kapituły generalnej podjęły m.in. decyzję o włączeniu się do Wielkiej Nowenny Fatimskiej, przygotowującej do 100. rocznicy objawień Matki Bożej w Fatimie. Swoje postanowienie siostry tłumaczą zbieżnością charyzmatu Zgromadzenia z najważniejszymi elementami orę dzia fatimskiego, jakimi są: kult Niepokalanego Serca Maryi, stała modlitwa, duch ofiary oraz dziecięctwo duchowe.

Siostry, które jako jedyne z habitowych zgromadzeń w Polsce, odwołują się w swej nazwie do Niepokalanego Serca Maryi, w szczególny sposób pragną szerzyć Jej kult oraz ofiarowywać swoje modlitwy i praktyki pokutne w intencji grzeszników. W tym celu na swojej stronie internetowej www.siostry.info wkrótce uruchomią skrzynkę intencji, gdzie będzie można polecać modlitwie sióstr osoby z rodzin, które oddaliły się od Boga.

Prośby o modlitwę w tej intencji można kierować na adres siostry@siostry.info lub listowne na adresy domów podanych na stronie www.

W drugim dniu obrad siostry dokonały wyboru nowej przełożonej generalnej. Została nią s. Marta Muskus, dotychczasowa przełożona domu generalnego w Niepołomicach. Nowa matka generalna pochodzi z Leżajska. W przeszłości była referentką powołaniową, mistrzynią nowicjatu oraz asystentką generalną.

Początki Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny sięgają 1911 r. Żyjący we Lwowie o. Konstanty Marszałowicz TJ zebrał wokół siebie grupę pobożnych dziewcząt, zakładając Stowarzyszenie Miłości Bożej. W zamierzeniach założyciela Stowarzyszenie miało podjąć pracę misyjną i posługę w Kościele lokalnym. Siostry, żyjąc skromnie, oddawały się pracy charytatywnej we Lwowie, a po śmierci opiekuna przekształciły się w habitowe Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Serca NMP. Czasy powojenne sprowadziły siostry do Krakowa oraz na tzw. Ziemie Odzyskane. Jednocześnie siostry starały się o zatwierdzenie Zgromadzenia przez władze kościelne. Rok 1952 przyniósł uregulowanie prawne istnienia Instytutu, dzięki któremu siostry złożyły swoje pierwsze śluby zakonne. Zatwierdzenia Zgromadzenia dokonał bp Franciszek Jop 6 stycznia 1959 roku w Opolu.