Wizyta ad limina z Rumunii

Rumunia jest krajem zdominowanym przez prawosławie (86,8 proc.). Katolicy są tam nieliczną, 8,5-procentową mniejszością.

Do specyfiki miejscowego Kościoła należy jego różnorodność i bogactwo wielowiekowej tradycji. Episkopat katolicki ma dwie sekcje: łacińską i greckokatolicką. W liturgii natomiast używane są ryty: łaciński oraz dwa wschodnie – bizantyjski i ormiański. Katolicy należą, oprócz rdzennych Rumunów, do dwóch najliczniejszych grup narodowościowych: węgierskiej i niemieckiej.

Zdaniem przewodniczącego Rumuńskiej Konferencji Episkopatu, abp. Ioana Robu, najpoważniejszymi wyzwaniami dla tamtejszego Kościoła są sekularyzacja społeczeństwa wpatrzonego w zachodnie wzorce kulturowe oraz emigracja rodzin katolickich, niwecząca wysiłki duszpasterskie z ostatniego okresu odbudowy struktury kościelnej w tym kraju.

„Wpływ świata zachodniego jest coraz mocniejszy – powiedział Radiu Watykańskiemu abp Robu. – Pomagają w tym media, ruchy migracyjne, turystyka itp. Jako większą trudność niż sekularyzacja widziałbym problem emigracji wielu rodzin katolickich. Zjawisko to przyczynia się do przyspieszonego starzenia się wspólnot parafialnych. Wyjeżdżającymi z Rumunii, przeważnie za pracą, są najczęściej ludzie młodzi. Dzieje się to właśnie wtedy, kiedy doszło już do pewnej stabilizacji i odbudowania struktur parafialnych po upadku komunizmu. Ucieczka za granicę spowodowana jest biedą materialną. Niestety władze nie przejmują się zbytnio tym niepokojącym problemem”.

Relacje katolików z prawosławiem naznaczone są nadal dziedzictwem niedalekiej przeszłości. Ówczesna walcząca z katolikami dyktatura komunistyczna skonfiskowała Kościołowi katolickiemu wiele nieruchomości, które następnie zostały przekazane prawosławnym. Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu skazał niedawno Rumunię za dyskryminację religijną jednej z parafii greckokatolickich, która bezskutecznie domagała się zwrotu świątyni od prawosławnych.