Czy Rada Kardynałów się rozpadnie?

Zdaniem autora, w ciągu czterech i pół roku rola wspomnianego gremium, utworzonego w celu „wytyczenia watykańskiej geopolityki, reformy Kurii oraz analizowania wraz z Jorge Mario Bergoglio zasadniczych tendencji w Kościele i wskazania rozwiązań”, wyraźnie osłabła.

Jeden z jej członków - australijski purpurat George Pell "musiał opuścić ją na jakiś czas, by bronić się przed zarzutami w procesie o nadużycia seksualne w swoim kraju". Z kolei koordynator Rady, arcybiskup Tegucigalpy z Hondurasu Óscar Rodríguez Maradiaga musiał bronić się, gdy rozeszła się wiadomość, że otrzymuje od uniwersytetu Hondurasu sowite pobory. A Amerykanin kard. Sean Patrick O’Malley z Bostonu swoim oświadczeniem, w którym odciął się od papieża w sprawie jego oceny biskupa Barrosa z Chile, "otworzył wyrwę kulturową: nie tyle z Franciszkiem, co w sposobie podchodzenia do sprawy nadużyć w Kościele” - napisał włoski komentator. Przypomniał, że po wypowiedzi papieża na ten temat w czasie wizyty w Chile, kardynał amerykański napisał w oświadczeniu, iż „rozumie, że słowa Franciszka mogą być powodem niezadowolenia ofiar nadużyć seksualnych, jakich dopuścili się duchowni”.

Massimo Franco zauważył, że kardynał stoi na czele powołanej przez Franciszka komisji ds. ochrony nieletnich, „instytucji, która miała burzliwe życie, ponieważ ustąpili najpierw Anglik Peter Saunders, następnie Irlandka Marie Collins - oboje ofiary nadużyć”.

Sprawa nadużyć seksualnych nieletnich przez duchowieństwo ujawnia różnice stanowisk episkopatów obu Ameryk: Północnej i Południowej - stwierdził publicysta „Corriere della Sera”. Zaznaczył, że odbija się to na K9, ponieważ należy do niej również arcybiskup Santiago de Chile kard. Francisco Errázuriz Ossa. „Od dłuższego czasu w otoczeniu papieskim dyskutuje się, jak odnowić Radę. Fakt, że zbiera się ona tylko cztery razy w roku na trzy dni, a w rzeczywistości jej posiedzenia są jeszcze krótsze i bez porządku obrad przygotowanego z góry, nie sprzyja jej wpływom. (…) Teraz zaś jawna różnica stanowisk w sprawie nadużyć grozi przekształceniem tego «gabinetu pokoju» Bergoglio w piorunochron napięć między episkopatami” - czytamy w dzienniku mediolańskim.

Autor zwrócił uwagę, że co więcej - „niepewny los K9 może zostać wykorzystany instrumentalnie przez nieprzyjaciół papieża jako symbol połowicznie przeprowadzonych bądź nieudanych reform: od Kurii po finanse watykańskie”, a wszyscy widzą, że „stanowisko zajęte przez kardynała O’Malleya wygląda na symptom niezadowolenia, które narastało w ciszy od miesięcy”.