Doznawała objawień Pana Jezusa, Matki Bożej i świętych Pańskich

Elżbieta urodziła się około 1129 r. w Bonn w Niemczech. Już w wieku 12 lat wstąpiła do klasztoru benedyktynek w Schönau, a mając 18 lat złożyła śluby zakonne. Od dzieciństwa Elżbieta była chorowita, ale była też głęboko religijna, wiodła więc ciche i skromne życie. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Kiedy umierała 18 czerwca 1164 r., miała zaledwie 35 lat. Do „Martyrologium Romanum” wpisał ją Grzegorz XIII w 1584 r. 

W ikonografii św. Elżbieta przedstawiana jest jako opatka, zwykle z księgą, czasem też w którymś z jej objawień. W modlitwach wzywana jest jako orędowniczka przeciwko pokusom.