Haiti: szkoły otwarte, uczniów brak

Wielu uczniów ma duże problemy związane z tragicznymi przeżyciami i wymaga pomocy psychologicznej. Dzieci mieszkają też na ulicach i na polach namiotowych. Wiele z nich straciło bliskich i ma trudności ze zdobyciem pożywienia. Większość katolickich szkół nie nadaje się do użycia, stąd wznowienie obowiązku szkolnego jest tylko iluzoryczne.

Tymczasem na Haiti udaje się przedstawicielka Caritas Polska, by na miejscu przygotować projekt budowy szkoły i sierocińca, które dadzą początek Centrum Polsko-Haitańskiemu. Polacy na pomoc temu zniszczonemu przez trzęsienie ziemi krajowi przekazali jak dotąd ok. 10 mln zł.

Marta Titaniec, która leci na Haiti, podkreśliła, że celem wyjazdu jest przede wszystkim nawiązanie na miejscu współpracy z osobą lub instytucją, która pomagać będzie w przygotowaniu budynku szkoły i sierocińca w Jacmel.

„Znalezienie takiego partnera, który gwarantowałby nam powodzenie projektu w przyszłości, bo nie jest problemem wybudowanie, jeszcze dzięki środkom, które mamy, wybudowanie murów, ale zabezpieczenie tego, żeby to służyło ludziom, ludziom w potrzebie, żeby to wypełniało misję Caritas przede wszystkim, to to będzie wymagało na pewno dużej czujności i uwagi z naszej strony” – powiedziała przedstawicielka Caritas Polska.

Organizacja charytatywna ma nadzieję, że budynek Centrum Polsko-Haitańskiego w Jacmel uda się wybudować w ciągu roku.

Bardziej pocieszające są wiadomości z haitańskiego rynku pracy powiedział Radiu Watykańskiemu wolontariusz Jezuickiej Służby Uchodźcom w Port-au-Prince. „Atmosfera w Haiti się poprawia. Ostatnio rozmawiałem z ludźmi, którzy angażują się w różnego rodzaju pomoc i porównują obecną sytuację z okresem przed trzęsieniem ziemi – powiedział Artur Suski SJ. – Teraz mówią, że jest więcej pracy: odbudowywanie i burzenie starych budynków, pomoc humanitarna, tłumaczenie dla instytucji międzynarodowych itd. Więcej miejsc pracy jest teraz, niż było przed katastrofą. Jedzenia dla poszkodowanych nie brakuje, jest go tyle samo co przed nią, a może nawet więcej, bo przybywa nadal pomoc międzynarodowa. Pozostaje problem z mieszkaniami dla ofiar tragedii. Wiele domów zostało zniszczonych. Ludzie mieszkają w małych namiotach. Atmosfera w bazach namiotowych jest trudna, ale ogólnie ludzie nie są już tak załamani. Jest coraz lepiej. Oczywiście ci, co stracili rodziny, ciągle to czują, są smutni, ale życie dalej idzie i muszą się wziąć za coś – relacjonuje jezuita z Haiti.