Nie żyje ks. prof. Bonifacy Miązek

Choć przez dziesięciolecia mieszkał w Wiedniu, zawsze wracał do rodzinnej wioski, Kolonii Szczerbackiej niedaleko Końskich. Do Końskich zresztą wrócił na emeryturę, ale potem znów wybrał austriacką emigrację. W ostatnich latach był kapelanem klasztoru koło Wiednia.

Wyznał mi w jednym z ostatnich wywiadów, gdy był w Polsce, że nie jeden raz, będąc za granicą, wył z tęsknoty za opuszczoną ojczyzną.

Odwiedziłem go w Wiedniu sporo ponad 20 lat temu. To była jedna z wielu moich wizyt w jego mieszkaniu. Zaprosił mnie do kuchni i tam, przy stole, czytał mi z rękopisu swe wiersze z tomiku o powrocie do rodzinnego domu. Snuł wizję o swej matce, która - widząc wracającego syna - zmęczenie wytrze w ręcznik... Ale ona już wtedy przecież nie żyła. Ten obraz nie mógł się ziścić. Wciąż widział wirydarz sandomierskiego seminarium, po którym przechadzał się jako kleryk. Był niepoprawnym marzycielem, a zarazem realistą. Wychował rzesze studentów, ludzi, którzy - wierni mimo upływu lat - towarzyszyli mu do ostatnich chwil, opiekowali się nim, gdy cierpiał i konał.

Ks. prof. infułat Bonifacy Miązek zmarł w wieku 83 lat. W 1954 r. zdał maturę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Końskich. Wstąpił następnie do sandomierskiego seminarium i w 1959 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 6 lat pracował jako wikariusz i nauczyciel religii. Miał wtedy kontakty z paryską "Kulturą" i to z tego względu zainteresował się nim Urząd Bezpieczeństwa. By uniknąć aresztowania, wyjechał w październiku 1965 r. wraz grupą księży na wycieczkę do Rzymu i po drodze, w Wiedniu, odłączył się i poprosił o azyl polityczny w Austrii. Tam na Uniwersytecie Wiedeńskim studiował literaturę polską, a potem został wykładowcą literatury polskiej na tej uczelni.

Sam piął się po szczeblach naukowej kariery aż po profesurę, a opiekując się studentami, wypromował 14 doktorów. Opublikował szereg prac naukowych i tomików poezji uznanych przez środowiska polonijne, czego wyrazem były liczne nagrody. Do jego najważniejszych osiągnięć historycznoliterackich należy, oprócz polskojęzycznych opracowań z zakresu literatury polskiej, cykl publikacji niemieckojęzycznych, obejmujących zasięgiem tematycznym niemal całokształt dziejów literatury polskiej.

Ksiądz Miązek dwukrotnie otrzymał nagrodę literacką "Wiadomości” - za tom poezji „Ziemia otwarta” oraz za antologię poezji kapłańskiej "Słowa na pustyni", do której wstęp napisał Karol Wojtyła. Jest także laureatem Nagrody Kościelskich. Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.