Lublin: Rozdano prestiżowe nagrody

Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim odbyła się gala siedemnastej edycji Ogólnopolskiego Konkursu im. Czesława Zgorzelskiego na najlepszą polonistyczną pracę magisterską obronioną w minionym roku. Gospodarzem uroczystości, która miała miejsce 26 października, był Instytut Filologii Polskiej KUL. – Celem konkursu jest wyróżnienie najzdolniejszych młodych polonistów, autorów najciekawszych prac magisterskich oraz stworzenie bodźca do podejmowania przez nich dalszych prac naukowo-badawczych. W konkursie oceniane są najlepsze prace zgłoszone przez ośrodki uniwersyteckie w Polsce – mówią Anna Podstawka i Agnieszka Jarosz z Instytutu Filologii Polskiej KUL. Nagroda przyznawana jest w dwu kategoriach: językoznawczej i literaturoznawczej. Prace oceniane były przez komisję składającą się z pięciu jurorów. Zwycięskie rozprawy publikowane będą w serii wydawniczej „Młoda Polonistyka”, a ich autorzy otrzymali nagrody pieniężne. W dotychczasowych siedemnastu edycjach konkursu łącznie zgłoszonych zostało 299 prac magisterskich z 21 ośrodków akademickich – podsumowują organizatorzy. – Chodzi o uświadomienie roli języka polskiego w naszej kulturze, odpowiedzialności humanistów za słowo mówione i pisane. Prof. Cz. Zgorzelski związany z katolickim uniwersytetem w Lublinie, należał do grona mistrzów kształtujących myślenie o polonistyce na tej uczelni. Kwestie wartości literatury i wartości w literaturze zawsze były tu traktowane priorytetowo. Przyznane podczas gali nagrody świadczą o samodzielnym myśleniu i erudycji młodych polonistów. Nagrodzono bowiem prace, które wybijają się grubo ponad poziom – tłumaczy dr hab. Lech Giemza z Instytutu Filologii Polskiej KUL, współprowadzący galę.

Werdykt jury odczytała i wręczyła nagrody prof. Renata Przybylska z Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodnicząca Konferencji Polonistyk Uniwersyteckich. W kategorii językoznawstwo, jednogłośnie do pierwszej nagrody wytypowano pracę Eweliny Woźniak-Wrzesińskiej „Słowa we mgle. Leksyka, terminy i pojęcia w tekstach współczesnej humanistyki – wybrane zagadnienia”, napisaną pod opieką naukową dr hab. Małgorzaty Witaszek-Samborskiej, prof. UAM w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Drugą nagrodę przyznano studium Doroty Hamerlok „Rozwój słownictwa opartego na rdzeniu prasłowiańskim *tek- w polszczyźnie”, napisanemu pod opieką naukową prof. dr. hab. Artura Rejtera w Instytucie Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej Uniwersytetu Śląskiego.

Wyróżnienie otrzymało magisterium Anny Gaudy „Trudności artykulacyjne a błędy ortograficzne u osób rosyjskojęzycznych uczących się języka polskiego”, napisane w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego pod kierunkiem dr hab. Anny Majewskiej-Tworek.

W kategorii literaturoznawstwo jury do pierwszej nagrody wytypowało pracę Dawida Gostyńskiego „Byt i rozpad. Poetyckie antynomie Marcina Sendeckiego”, napisaną pod opieką naukową prof. dr. hab. Piotra Śliwińskiego w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Do drugiej nagrody zostało wytypowane magisterium Karoliny Koprowskiej, „Postronni? Zagłada w relacjach chłopskich świadków”, przygotowane na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego pod kierunkiem prof. dr. hab. Ryszarda Nycza. Wyróżnienie przyznano pracy Krzysztofa Andruczyka „Między Wilnem i Opinogórą. Miejsca autobiograficzne w młodzieńczej twórczości Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego”, która powstała w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku pod kierunkiem dr hab. Danuty Zawadzkiej, prof. UwB.

Podczas uroczystości głos zabrała Barbara Zgorzelska, synowa wybitnego profesora. Zwróciła uwagę, że prof. Zgorzelski był wrażliwym naukowcem. – Był żarliwym chrześcijaninem, pobożnym człowiekiem – jednak bez ostentacji. Codziennie uczestniczył w Mszy św. w kościele pobrygidkowskim w Lublinie. Pozbawiony był nacjonalizmu. Bronił tych, którzy w katolickiej Polsce padli ofiarą antysemityzmu. Był pedantycznie sprawiedliwy – mówiła opierając się na wspomnieniach jego studentów z dawnych lat.

Czesław Zgorzelski urodził się 17 marca 1908 r. w Boryczewie, zmarł 26 sierpnia 1996 r. w Lublinie. Specjalizował się w historii literatury polskiej oświecenia i romantyzmu. Ukończył Uniwersytet Wileński i w tym mieście rozpoczął pracę. Po wojnie pracował na uniwersytecie w Toruniu, z którego został zwolniony ze względów politycznych. Od 1950 r. związany był z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim.