Wrażenie robi liturgia

„Polem apostolskim liturgia? Jak dobrze ze Jezus obrał sobie inne pole… Polem działania są ludzie, zawsze ludzie. Liturgia jest formą celebracji, nie polem apostolskim” – napisał internauta pod tekstem wspominającym o pojawieniu się w Warszawie Wspólnot Jerozolimskich. Trzeba było niewiele ponad tygodnia, by pojawiła się odpowiedź.

W kościele na Łazienkowskiej pojawiają się ludzie. Pytają o możliwość stworzenia wspólnot dla rodzin, które żyłyby tą duchowością. Ludzie zaczynają uczestniczyć w liturgii godzin i mszach świętych, zapisują się na adorację. Wspólnota przyciąga. A największe wrażenie robi właśnie liturgia.

Polem apostolskim są ludzie – to prawda. Ale najważniejsze, co można im dać, to Bóg. Obecny w liturgii, spotykany w liturgii. Troska o liturgię jest troską o najważniejsze Spotkanie. A może jeszcze inaczej: troska o liturgię, która jest Spotkaniem, jest bardzo mocnym świadectwem. „Jesteśmy tu, by między wami wielbić Boga, ale to Bóg jest najważniejszy.” – zdają się mówić Wspólnoty. To przyciąga i „zaraża”.

To ważne, by w liturgii najważniejszy był Bóg, nie człowiek. Jego obecność, nie nasze emocje. Spotkanie, nie tylko przeżycie. „Współcześnie dużo mówi się w związku z liturgią o emocjach, o wrażliwości, o uczuciach. Poszukiwanie tego, co uczuciowe, często sprowadza się do tego, że działanie liturgiczne staje się pogonią za tym, co widowiskowe, albo że sama liturgia jest widowiskiem, albo też atrakcją, intrygą i egzaltacją, […] co odbywa się kosztem głębi, rozumu, milczenia, a zwłaszcza ubóstwa i prostoty środków i znaków, które zawsze składały się na liturgię chrześcijańską.” – mówi abp Marini, ceremoniarz papieski.

Emocje są często pierwszym krokiem, bardzo ważnym krokiem. Ale na emocjach nic trwałego się nie zbuduje. Trzeba, by doszło do spotkania z Bogiem. Piękna, a zarazem prosta liturgia Wspólnot i świadectwo jej przeżywania dawane przez siostry i braci jest do tego bardzo dobrą i skuteczną drogą.