Nie chodzi tylko o migrantów

Likwidacji ośrodków zatrzymania dla cudzoziemców, usunięcia ostrych drutów kolczastych z muru granicznego w Ceucie i Melilli oraz obrony imigrantów przed nieprawidłowościami w administracji domagają się hiszpańscy biskupi. Dokument „Nie chodzi tylko o migrantów” (No se trata solo de migrantes) został przedstawiony w siedzibie episkopatu w Madrycie.

Po raz pierwszy hiszpańscy biskupi jednym głosem domagają się zamknięcia ośrodków zatrzymania dla imigrantów. Wcześniej robili to pojedynczo, ale teraz domagają się podjęcia wyraźnych i prawnych kroków, podkreśla ks. José Luis Pinilla SJ.

Jak donoszą media, ośrodki te są przepełnione, internowani skarżą się na złe traktowanie oraz brak kontaktu ze światem. Biskupi apelują również o usunięcie drutów kolczastych z murów granicznych w Ceucie i Melilli. Podczas forsowania muru imigranci bardzo często doznają poważnych okaleczeń. „Kościół musi pracować z władzami cywilnymi, aby imigranci byli szanowani, a druty kolczaste nie są żadną formą szacunku” – podkreślił bp Luis Quinteiro.

Kolejny priorytet to unikanie sytuacji nieprawidłowości w administracji, która w sposób szczególny dotyka kobiet w ciąży oraz nastolatków bez opieki rodziców. Z kolei Jesús Miguel Zamora, sekretarz generalny Konferencji Hiszpańskich Zakonników CONFER podkreślił, że ponad 30 zgromadzeń zakonnych zajmuje się imigrantami, niektórych przyjmują nawet do klasztoru. „Nie mamy innego wyjścia jak otworzyć im nasze drzwi”.

Warto w tym miejscu dodać, że agenda ONZ ds. Uchodźców przyznała dziś Nagrodę Nansena twórcom „korytarzy Humanitarnych” z Włoch, które pozwoliły zgodnie z prawem przyjąć w tym kraju kilka tysięcy uciekinierów z Syrii i innych obszarów objętych konfliktami zbrojnymi. Papież Franciszek wielokrotnie wyrażał swoje poparcie dla twórców tego projektu.

Ocenia się, że od lutego 2016, gdy rozpoczęła się cała akcja, do Włoch przybyło w ten sposób ponad 2 tys. uchodźców i osób najbardziej narażonych w czasie konfliktów, głównie z Syrii. Po dotarciu na miejsce są oni przyjmowani w prywatnych domach, uczą się włoskiego, otrzymują pomoc w znalezieniu pracy, a ich dzieci zapisywane są do szkół.

„Korytarze Humanitarne” są wspólnym dziełem wielu organizacji religijnych, w tym rzymskiej Wspólnoty Świętego Idziego (Sant’Egidio) oraz episkopatu i Caritas Włoch. „Nagroda Nansena jest znakiem skuteczności naszego projektu, to właśnie konkretna pomoc była dla nas od początku głównym celem” – mówi Carlotta Sami, rzecznik Wysokiego Komisarza ONZ ds. Europy Południowej.

"Pomysł «Korytarzy Humanitarnych» narodził się w kilka dni po tragicznym wypadku statku z uchodźcami w 2013 r. Wówczas zdecydowaliśmy, że potrzeba jest bardzo konkretna reakcja na tę tragedię. Grupa organizacji postanowiła połączyć siły i tak rozpoczęła się nasza działalność. Nagroda Nansena może pomóc w otrzymaniu wsparcia od rządów, teraz jesteśmy bardziej widoczni, do tej pory wspierali nas jedynie zwykli obywatele, organizacje pozarządowe i stowarzyszenia. Niestety uchodźców wciąż jest bardzo wielu, większości nie obejmuje nasz program i przez to ryzykują swoje życie. Musimy to powstrzymać".

Nagroda Nansena nosi imię zmarłego norweskiego badacza polarnego, pierwszego Wysokiego Komisarza Ligi Narodów ds. Uchodźców oraz laureata Pokojowej Nagrody Nobla w 1922 roku. Ustanowiona w 1954 roku, Nagroda Nansena jest przyznawana dorocznie osobom lub organizacjom w uznaniu ich pełnych oddania i wyjątkowych zasług na rzecz uchodźców i jest najbardziej prestiżowym wyróżnieniem przyznawanym przez Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Nagroda to pamiątkowy medal i 100 tysięcy dolarów ufundowane przez rządy Norwegii i Szwajcarii.

Nominować osobę lub organizację do Nagrody Nansena może każdy, ale zwycięzcę wybiera specjalny komitet. Laureaci nagrody reprezentują różne profesje. Niezależnie od wyznania, koloru skóry, wieku lub zawodu, każdy zwycięzca włożył niezwykły wysiłek i poświęcił ogromną ilość czasu na niesienie pomocy osobom zmuszonym do uchodźstwa na całym świecie.

Nagroda Nansena ma umożliwić laureatom realizację projektów na rzecz uchodźców przygotowanych w konsultacji z UNHCR. Dotychczas projekty, opłacane z tzw. Funduszu Nansena, pomogły uchodźcom w takich miejscach jak Kambodża, Botswana czy Wenezuela. Przyczyniły się do powstania specjalnego oddziału szpitalnego dla dzieci uchodźców w Pakistanie, zbudowania szkół w Katumbie w Tanzanii oraz stworzenia projektów generowania dochodów dla osób wysiedlonych z południowego Libanu ze względu na zaminowanie tego terytorium.

Pierwszą laureatką Nagrody Nansena była Eleanora Roosevelt. Od tamtego czasu wyróżnienie to wręczono ponad 60 osobom i organizacjom. W 2013 roku Nagrodę Nansena otrzymała kongijska siostra zakonna Angelique Namaika za pomoc tysiącom kobiet, które padły ofiarą okaleczeń i gwałtów ze strony Armii Bożego Oporu.