Wkrótce zakończenie diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego Chiary Lubich

W niedzielę 10 listopada o godz. 16.30 w katedrze św. Piotra we Frascati, odbędzie się ostatnia sesja etapu diecezjalnego procesu Chiary Lubich, pod przewodnictwem biskupa Frascati Raffaello Martinellego.

Po prawie pięciu latach badania życia, cnót, opinii o świętości Chiary Lubich, nastąpi ostateczne zamknięcie tego etapu, a wszystkie dokumenty zostaną zapieczętowane i przesłane do Watykanu, do Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych, gdzie proces będzie kontynuowany.

Proces rozpoczął się 7 grudnia 2013 r. – pięć lat po śmierci Chiary Lubich – przedstawieniem biskupowi Frascati oficjalnego wniosku skierowanego przez Ruch Focolari. W dniu 27 stycznia 2015 r. bp Martinelli, odpowiadając na tę prośbę, uroczyście otworzył proces.

Z tej okazji papież Franciszek skierował przesłanie, w którym przypomniał świetlisty przykład życia założycielki Ruchu Focolari tym, którzy „zachowują jej cenne dziedzictwo duchowe”. Wezwał także, by „lud Boży mógł poznać życie i dzieła tej, która przyjmując zaproszenie Pana, zapaliła w Kościele nowe światło na drodze ku jedności”.

Silvia Lubich urodziła się 22 lutego 1920 r. w Trydencie. Już jako nastolatka wraz ze swymi koleżankami postanowiła całe swoje życie opierać na Ewangelii. Połączyła je wiara w Boga, który jest miłością, oraz doświadczenie, że On kocha każdego i że miłość wzajemna, przeżywana zgodnie z Ewangelią, prowadzi do jedności, w której obecny jest Jezus.

W bombardowanym Trydencie 23-letnia Silvia, pracująca jako nauczycielka, i jej towarzyszki zaczęły pomagać najuboższym mieszkańcom miasta dając świadectwo, że możliwy jest świat solidarności i jedności, całkowicie inny od rzeczywistości wojny. W ich życiu osobistym i wspólnotowym zrodziła się nowa duchowość: „duchowość jedności”.

Od tej pory myślą przewodnią całego życia Silvii stała się modlitwa Jezusa: „Aby wszyscy byli jedno”. Postanowiła ona występować na rzecz jedności wszędzie tam, gdzie ujawniały się podziały. Wiara przeżywana we wspólnocie pozwoliła jej na rozwijanie duchowej jedności z innymi. Nie została żoną ani zakonnicą, ale wybrała nową drogę: budowania „ogniska domowego” (focolare) – małych wspólnot naśladujących Rodzinę z Nazaretu. 7 grudnia 1943 r. Silvia przyrzekła Bogu, że oddaje mu się na zawsze i zmieniła swe imię na Chiara, ku czci św. Klary z Asyżu.