Filozof i teolog laureatami Nagród Ratzingera.

Papież Franciszek zapewnił o swym uznaniu dla papieża seniora. - Jesteśmy mu wdzięczni za jego nauczanie i wzór służby Kościołowi, wyrażającemu się w refleksji, pracy naukowej, słuchaniu, dialogu i modlitwie.

Przypomniał, że Benedyktowi XVI zależy na tym, by nasza wiara pozostała żywa i świadoma pomimo mijającego czasu i zmieniającej się sytuacji, a ludzie wierzący potrafili wyrażać się o swej wierze w języku zrozumiałym dla żyjących dziś ludzi i prowadzić z nimi dialog, by wspólnie szukać dróg prowadzących na spotkanie Boga w naszych czasach.

Mówiąc o tegorocznych laureatach Nagrody Ratzingera Franciszek zatrzymał się najpierw na dorobku 88-letniego kanadyjskiego filozofa Charlesa Taylora. Zauważył, że jego refleksja nad sekularyzacją pozwala nam zrozumieć kulturę współczesnego świata, ale także głosić wiarę ludziom naszych czasów.

Papież Benedykt wielokrotnie powtarzał, że priorytetem jego pontyfikatu było ponowne głoszenie Boga, Boga Jezusa Chrystusa, w czasach, kiedy, jak się wydaje, zaprzestano Go głosić w wielu sektorach ludzkości. Niewielu uczonych zajęło się problemem sekularyzacji tak obszernie, co prof. Taylor. Jesteśmy mu wdzięczni za to jak głęboko potraktował ten problem, uważnie analizując rozwój kultury zachodniej, ruch ludzkiego ducha na przestrzeni czasu, rozpoznając charakterystyczne rysy współczesności w całej jej złożoności, jej blaski i cienie. W ten sposób, nie popadając w redukcjonizm, pozwala nam odkrywać przyczyny zmian, jakie zaszły w praktykach religijnych. Pomaga nam też w poszukiwaniu nowych sposobów przeżywania i wyrażania wymiarów transcendentalnych ludzkiej duszy, wymiarów duchowych, w których Duch Święty nadal działa, nawet jeśli na pierwszy rzut oka nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Drugim laureatem Nagrody Ratzingera jest afrykański jezuita i teolog ks. Paul Béré. Mówiąc o jego dokonaniach, Franciszek wyraził uznanie dla inkulturacji chrześcijaństwa w Afryce. Przypomniał, że w starożytności kontynent ten wydał ważnych ludzi Kościoła, takich jak Tertulian, Cyprian czy Augustyn. Potem jednak inkulturacja została przyhamowana na skutek szerzenia się islamu oraz kolonizacji. Trwało to aż do połowy ubiegłego wieku.

Dlatego tego współczesna teologia afrykańska jest jeszcze młoda, ale wydaje się dynamiczna i pełna obietnic. Ks. Béré jest tego przykładem, pracując nad interpretacją tekstów Starego Testamentu w kontekście kultury «ustnej» i korzystając z owoców kultur afrykańskich. Ponadto w kontekście afrykańskim zabiega on o poznanie, zrozumienie i recepcję synodów, w których sam uczestniczył.