35-lecie Panoramy Racławickiej we Wrocławiu. Wkrótce modernizacja muzealnego budynku

Kalendarium

21 lipca 1946 – Panorama Racławicka została przywieziona ze Lwowa do Wrocławia.

1947 – powołana została Komisja Odnowienia Panoramy Racławickiej z prof. Eugeniuszem Geppertem na czele.

1949 – dzieło trafiło do sali gimnastycznej szkoły przy ul. Kleczkowskiej, gdzie zostało oczyszczone, wyprasowano jego załamania, opisano zniszczenia i zinwentaryzowano oderwane fragmenty.

1953 – Panorama została przeniesiona do ówczesnego Muzeum Śląskiego (obecnie Muzeum Narodowe we Wrocławiu).

1956 – powołany został 2. Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej pod przewodnictwem prof. Stanisława Dawskiego.

1957 – rozwinięte zostały bryty, ponownie zinwentaryzowane i podklejone nowym płótnem; fragment z Tadeuszem Kościuszką był eksponowany w muzealnym lapidarium.

1958 – rozstrzygnięto konkurs na projekt rotundy, który wygrało małżeństwo architektów Ewa i Marek Dziekońscy.

1966–1967 – zbudowano rotundę w Parku Słowackiego.

1973–1980 – Panorama Racławicka przechowywana była w Hali Ludowej.

12 czerwca 1980 – płótno Panoramy wywiezione zostało z Wrocławia do Warszawy.

10 października 1980 – powołany został 3. Społeczny Komitet Panoramy Racławickiej z prof. Alfredem Jahnem na czele.

14 listopada 1980 – powrót Panoramy Racławickiej do Wrocławia.

21 listopada 1981 – malowidło zostało przewiezione z miejsca tymczasowego przechowywania w Muzeum Architektury do rotundy, w której rozpoczęła się konserwacja płótna

1981–1985 – konserwacja Panoramy Racławickiej

14 czerwca 1985 – uroczystość otwarcia Panoramy Racławickiej we Wrocławiu i ponowne jej udostępnienie publiczności.

Więcej wkrótce w GN w rozmowie z Romualdem Nowakiem, kierownikiem Muzeum Panorama Racławicka.