Wspomnienie rodzeństwa z Betanii

„To wspomnienie podkreśla przyjaźń łączącą rodzeństwo z Betanii z Jezusem. Ewangelia mówi, że Jezus bardzo kochał Martę, Marię i Łazarza. Od Łukasza i Jana dowiadujemy się, że mają oni różne charaktery i temperamenty, ale wszyscy są zdolni do przyjęcia Jezusa w swym domu. Oddali do Jego dyspozycji fizyczną przestrzeń, kiedy pragnął spędzić chwile z przyjaciółmi – mówi papieskiej rozgłośni ks. Maggioni. – Wspomnienie to podkreśla przyjęcie przez rodzeństwo Jezusa i Jego słowa oraz miłość, jaką żywi do nich Jezus. Jest to więc okazja do docenienia przyjaźni, gościnności, serdeczności, ale także relacji rodzinnych, które pomagają w przylgnięciu do Jezusa. Może się zdarzyć, że rodzina jest przeszkodą w przyjęciu Ewangelii, w dokonywaniu radykalnych wyborów, aby pójść za Jezusem. Dom w Betanii pokazuje nam, że właśnie relacje rodzinne, bracia, siostry, krewni, swoim przykładem pomagają nam otworzyć nasze serca na przyjęcie Jezusa.“

„Jestem głęboko przekonany, że Ewangelię można zrozumieć jedynie wchodząc w dynamikę relacji – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Epicoco. – To chrześcijaństwo, którym dziś czasem oddychamy, tak solipsystyczne, indywidualne, zamknięte w intymności, w tym ciągłym odwoływaniu się do «ja czuję, ja wierzę, ja doświadczam» - nie jest chrześcijaństwem Jezusa Chrystusa. On uczył nas, że aby zrozumieć Dobrą Nowinę, trzeba podjąć ryzyko budowania swego życie na relacjach. Zawsze, kiedy głosił, tworzył wokół siebie relacje. Przyjaźń nigdy nie jest zbędnym dodatkiem w życiu Jezusa, stanowi podstawę alfabetu pozwalającego zrozumieć Jego przesłanie. Jeśli pomyślimy, że nawet w Getsemani Jezus potrzebował przyjaciół, to zrozumiemy, jak wielkim zarozumialstwem jest to, że chcemy stawić czoła życiu w pojedynkę.“