Kapelani mają być przy żołnierzach

Bp. Guzdek: Jak przystało na biskupa polowego, informację o mianowaniu mnie przez Benedykta XVI na biskupa polowego Wojska Polskiego przyjąłem stojąc na baczność przed nuncjuszem. Świadomy jestem odpowiedzialności za powierzone mi zadania. Papieską decyzję przyjmuję z pokorą, ale i z zaufaniem. Jan Paweł II, ale także i obecny Ojciec Święty, wiele razy powtarzali: „Jeśli Bóg wyznacza nowe cele, to daje też wsparcie, daje swoją łaskę, która jest potrzebna do ich realizacji”. Jestem wdzięczny Benedyktowi XVI za zaufanie. Zrobię wszystko co w mojej mocy, aby tego zaufania nie zawieść.

- Ksiądz Biskup stanie na czele ordynariatu, który jest duszpasterstwem armii, która w tej chwili mocno się modernizuje, zmienia również z punktu widzenia organizacyjnego, profesjonalizacja armii. Czy może to nieść konieczność jakichś zmian w strukturze duszpasterstwa wojskowego?

Bp. Guzdek: Moje założenie wstępne jest takie, że w każdych warunkach, w każdej sytuacji kapelan wojskowy, a tym bardziej biskup ma być obok żołnierza, razem z żołnierzem, i to jest mój priorytet. Chciałbym, abyśmy wszyscy razem byli z żołnierzem i to zarówno w kraju, jak i na misjach pokojowych poza granicami. Natomiast potrzeba mi trochę czasu, aby poznać struktury ordynariatu polowego. Na pewno nie będę mógł podejmować i nie będę podejmował decyzji szybko, pochopnie, ale po głębokim przemyśleniu i zastanowieniu, by nie popełnić żadnego błędu.

- Ksiądz Biskup napisał pracę doktorską dotyczącą koncepcji narodu i jego wolności w kaznodziejskim przekazie ks. Hieronima Kajsiewicza, jednego z założycieli zmartwychwstańców. Jak obecnie ksiądz biskup ocenia sprawę narodu i jego wolności w kontekście armii, która jest pewnym wyrazem narodowej suwerenności? Armia jest ciągle na szczycie popularności, jako instytucja zaufania publicznego. Czy istnieje potrzeba większego nacisku na wychowanie obywatelskie, na patriotyczne wartości, na uaktywnienie u młodego pokolenia tych wartości?

Bp. Guzdek: Wolność ma dwa wymiary. Jest wolność zewnętrzna, niezwykle ważna, ale pierwszą jest wolność wewnętrzna. W czasach Wielkiej Emigracji, kiedy Polacy myśleli o Ojczyźnie, o odbudowaniu państwowości, Kajsiewicz mówił, że trzeba najpierw zdobyć wolność wewnętrzną. Ja myślę, że obecnie, gdy mówimy o umiłowaniu Ojczyzny, o patriotyzmie, to trzeba zwrócić uwagę na formację duchową człowieka. Jeśli będę służył żołnierzom, oficerom, ale także ich rodzinom, to bardzo będę chciał podkreślić, że tylko i wyłącznie wtedy można stać na straży najwyższych wartości, jak Bóg, honor, ojczyzna, wolność, sprawiedliwość i wiele innych, kiedy samemu będzie się wewnętrznie wolnym, prawym, uczciwym, sprawiedliwym, miłujący drugiego człowieka.