Uzdrowieni krwią Jego ran

4. Kiedy kontemplujemy rany Jezusa nasze spojrzenie kieruje się ku Jego Najświętszemu Sercu, w którym w najwyższym stopniu ukazuje się miłość Boga. Najświętsze Serce jest Sercem Ukrzyżowanym, z bokiem przebitym włócznią, z którego wypływają krew i woda (por. J 19,34), „symbole sakramentów Kościoła, aby wszyscy ludzie, pociągnięci do otwartego Serca Zbawiciela, z radością czerpali ze źródeł zbawienia” (Mszał Rzymski, prefacja uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego). Zwłaszcza wy, drodzy chorzy odczuwajcie bliskość tego Serca, wypełnionego miłością i zaczerpnijcie z wiarą i radością z tego źródła modląc się: „Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, pokrzep mnie. O dobry Jezu, wysłuchaj mnie. W ranach swoich ukryj mnie” (Modlitwa św. Ignacego Loyoli).

5. Na zakończenie mojego orędzia przesłanie na najbliższy Światowy Dzień Chorego, chciałbym wyrazić moją miłość wobec wszystkich i każdego z was, czując się uczestnikiem cierpień i nadziei, które każdego dnia przeżywacie w zjednoczeniu z Chrystusem Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, aby obdarzył was pokojem i uzdrowieniem serca. Niech wraz z nim czuwa przy waszym boku Dziewica Maryja, której z ufnością przyzywamy jako Uzdrowienie Chorych i Pocieszycielkę Strapionych. U stóp Krzyża zrealizowało się dla Niej proroctwo Symeona: Jej macierzyńskie serce przeniknął miecz (por. Łk 2,35). Z otchłani swego bólu, uczestnictwa w cierpieniach swego Syna, Maryja jest zdolna do przyjęcia nowej misji: być Matką Chrystusa w Jego członkach. W godzinie Krzyża, Jezus przedstawia Jej każdego ze swych uczniów, mówiąc: „Oto Syn Twój” (por. J 19,26-27). Macierzyńskie współczucie wobec Syna staje się macierzyńskim współczuciem wobec nas w naszych codziennych cierpieniach (por. homilia w Lourdes, 15 września 2008 r.).

Drodzy bracia i siostry, z okazji Światowego Dnia Chorego, zachęcam także władze, aby zwiększyły wysiłki na rzecz zakładów opieki zdrowotnej, służących pomocą i wsparciem dla osób cierpiących, zwłaszcza ubogich i potrzebujących. Kierując swoją myśl ku wszystkim diecezjom przesyłam serdeczne pozdrowienia biskupom, kapłanom, osobom konsekrowanym, seminarzystom, pracownikom służby zdrowia, wolontariuszom i tym wszystkim, którzy z miłością poświęcają się leczeniu i łagodzeniu ran każdego brata czy siostry chorego, w szpitalach czy domach opieki, w rodzinach: w twarzach chorych bądźcie zawsze zdolni dostrzegać oblicze Chrystusa.

Zapewniam każdego o pamięci w modlitwie i udzielam każdemu specjalnego Błogosławieństwa Apostolskiego.

Watykan, 21 listopada 2010 r., w uroczystość Chrystusa Króla.