Czy wypłacą odszkodowania ofiarom Bożej Armii Oporu?

Konkretnie chodzi o zbrodnie za które odpowiedzialny jest osądzony niedawno, jeden z dowódców formacji, Thomas Kwoyelo. Sędziowie twierdzą, że nakaz opiera się zarówno na prawie międzynarodowym, jak i krajowym, biorąc pod uwagę, że Kwoyelo nie ma żadnych środków.

Kwoyelo został schwytany w 2009 r. w Demokratycznej Republice Konga i był przetrzymywany w areszcie do czasu, gdy sąd uznał go winnym morderstwa, porwania z zamiarem zabójstwa, grabieży, okrutnego traktowania, tortur, gwałtu i zbrodni przeciwko ludzkości w sierpniu. W październiku br. został skazany na 40 lat więzienia.

Rebelia LRA, która ponad 20 lat siała terror na północy Ugandy, wybuchła w 1986 r. Na jej czele stał Joseph Kony, twierdzący, że walczy przeciwko rządom prezydenta Yoweri Museveniego. LRA jest odpowiedzialna za dokonanie wielu masakr na ludności cywilnej, na północy Ugandy. Kony pozostaje na wolności.

Sędzia Duncan Gaswaga argumentując werdykt sądu, oznajmił że orzeczenie sądu nie opiera się na winie lub odpowiedzialności zastępczej, ale na zasadach odpowiedzialności zbiorowej. „Okrucieństwa popełnione na skalę uzasadniającą sprawiedliwość przejściową są uważane za przejaw zaniedbań ze strony rządu, które powodują odpowiedzialność państwa aby wypłacić odszkodowania ofiarom” — powiedział Gaswaga.

W odpowiedzi Biuro Prokuratora Generalnego Ugandy, oznajmiło, że rząd nie jest zobowiązany do rekompensaty za zbrodnie popełnione przez „podmioty prywatne” a żądane reparacje określono „kwestią polityki”.

Orzeczenia sądu obejmują wypłatę 2700 dolarów rodzinom każdej zmarłej osoby, 1000 dolarów osobom, które doznały obrażeń fizycznych, 950 dolarów za każde gospodarstwo domowe, w którym doszło do utraty majątku, oraz 1350 dolarów dla ofiar przemocy ze względu na płeć, takiej jak gwałt, przymusowe małżeństwa, praca przymusowa i inne formy znęcania się fizycznego.

Sędziowie zauważyli jednak, że nie są w stanie wyegzekwować nakazów w tej sprawie, gdyś ustanowienie funduszu powierniczego dla ofiar, jak i przepisy dotyczące rocznego budżetu dla ofiar i projekt planu wdrożenia, który ma służyć ofiarom, wszystko to zależy od parlamentu.