Wzór katolika i męża stanu

Kard. Tarcisio Bertone przypomniał także, iż zmarły był „wiernym sługą instytucji oraz człowiekiem wiary”.

W podobnych słowach wypowiedział się o zmarłym w wieku 93 lat byłym prezydencie watykański rzecznik. Ks. Federico Lombardi stwierdził, że Scalfaro stanowił znaczący punkt odniesienia, jak należy służyć ojczyźnie. „Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia, które szczerze zaangażowało się odbudowę Włoch po tragedii faszyzmu i wojny – stwierdził jezuita. – Czynił to z prawdziwym zapałem, powagą, kulturą oraz prawością. Jego świadectwo zaangażowania społeczno-politycznego wypływało z codziennie przeżywanej głębokiej wiary”.

Oscar Luigi Scalfaro urodził się w 1918 r. Novarze na północy Włoch. Był z wykształcenia prawnikiem. Karierę polityczną rozpoczął w latach 40. ub. wieku, biorąc udział Zgromadzeniu Konstytucyjnym, które zniosło monarchię i ustanowiło republikę. Należał do założycieli włoskiej Chrześcijańskiej Demokracji. Nieprzerwanie od 1946 r. zasiadał w parlamencie; był też wielokrotnie członkiem rządu w resortach sprawiedliwości, transportu i edukacji. Sam próbował nieskutecznie utworzyć rząd jako premier w 1987 r. W pięć lat później został przewodniczącym izby niższej parlamentu, a następnie prezydentem Włoch. Funkcję tę pełnił w wyjątkowo burzliwym okresie dziejów z ujawnieniem licznych skandali korupcyjnych, które przyniosły kres dotychczasowemu układowi partyjno-politycznego we Włoszech, w tym również Chrześcijańskiej Demokracji. Po zakończeniu kadencji prezydenckiej Scalfaro został zgodnie z włoskim zwyczajem dożywotnim senatorem.