W lutym 1931 roku siostra Faustyna miała niecałe 26 lat, od 6 lat należała do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mieszkała w klasztorze w Płocku. Wieczorem w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu zobaczyła w swoim pokoju Jezusa. „Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady” – opisywała później w „Dzienniczku”. „W milczeniu wpatrywałam się w Pana, dusza moja przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział mi Jezus: wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby obraz czczono w kaplicy waszej i na całym świecie. Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie”.