Jan Karski bezskutecznie próbował zatrzymać Zagładę. Świat przypomniał sobie o nim niedawno, Polacy też.
Urodził się w Łodzi w 1914 r. w katolickiej rodzinie jako Jan Rajmund Kozielewski. Nazwisko Karski, pod którym przeszedł do historii, było wojennym pseudonimem. Ukończył prawo i przygotowywał się do pracy w dyplomacji, gdy wybuchła wojna. We wrześniu 1939 r. walczył z Niemcami, ale dostał się do niewoli sowieckiej, z której udało mu się zbiec. Szybko znalazł kontakt z podziemiem i został skierowany do misji kurierskich. O tym przydziale zadecydowała jego biegła znajomość kilku języków oraz znakomita pamięć, której powierzał najważniejsze fakty ze swych raportów. Pierwszą misję odbył do Francji, do której dotarł przez Słowację, Węgry, Jugosławię. W czasie kolejnej szczęście go opuściło. Latem 1941 r. na Słowacji został aresztowany przez gestapo. Obawiając się, że biciem i torturami uda się śledczym wyciągnąć z niego tajemnice, próbował popełnić samobójstwo, podcinając sobie żyły. Niemcy umieścili go w szpitalu w Nowym Sączu, skąd odbił go oddział podziemia, powiązany z socjalistami, na rozkaz Józefa Cyrankiewicza.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
„Będziemy działać w celu ochrony naszych interesów gospodarczych”.
Propozycja amerykańskiego przywódcy spotkała się ze zdecydowaną krytyką.
Strona cywilna domagała się kary śmierci dla wszystkich oskarżonych.
Franciszek przestrzegł, że może ona też być zagrożeniem dla ludzkiej godności.
Dyrektor UNAIDS zauważył, że do 2029 r. liczba nowych infekcji może osiągnąć 8,7 mln.