Przez spowiedź do świętości

Świętość można osiągnąć przez stałe, pokorne i pełne ufności przystępowanie do sakramentu pokuty - przypomniał Jan Paweł II w orędziu do Wielkiego Penitencjarza. Okazją do wystosowania tego dokumentu był doroczny kurs dla spowiedników, zorganizowany przez ten urząd Kurii Rzymskiej.
Papież ostrzega przed niektórymi błędnymi opiniami na temat spowiedzi, na przykład "sprowadzanie odpuszczenia grzechów do - jeśli można tak powiedzieć - kontaktu, osobistego i indywidualnego, między sumieniem pojedynczego wiernego a Bogiem". Błądzi też ten, kto uważa spowiedź za zbędną, "ponieważ przebaczenie Pańskie zostało dane 'semel pro semper' na Kalwarii i sakramentalne zastosowanie łaski boskiej dla odzyskania łaski byłoby zbędne". Sakrament pokuty, pisze Ojciec Święty, nie jest również "aktem terapii psychologicznej".

Spowiednikom autor orędzia zaleca sugerowanie penitentom tylko takich "form ascezy", dla których inspirację stanowią "koncepcje filozoficzne i religijne zgodne z prawdą chrześcijańską".
Na zakończenie swego dokumentu, skierowanego na ręce pełniącego obowiązki Penitencjarza włoskiego biskupa Luigiego De Magistris, Papież zwraca uwagę, że "sakrament pokuty jest pierwszorzędnym narzędziem działań na rzecz powołań. Aby kontynuować drogę do celu, jakim jest kapłaństwo, konieczna jest bowiem dojrzała i solidna cnota, która zapewniłaby, o ile to możliwe 'in humanis' [w ludziach], uzasadnioną perspektywę wytrwałości na przyszłość... Dlatego ten, kto jest odpowiedzialny za zatwierdzanie kandydata do kapłaństwa, musi mieć 'hic et nunc' pewność jego obecnej zdolności".
"Jeżeli dotyczy to każdej cnoty moralnej, to jest oczywiste, że wymaga się tego jeszcze bardziej w odniesieniu do czystości, ponieważ kandydat, który otrzyma święcenia, zobowiązany będzie do wieczystej czystości" - podkreślił na zakończenie swego dokumentu Ojciec Święty.