Z przyjemnością uniemożliwił

W spotkaniu tym, które miało obradować na temat "Dialog międzyreligijny jako warunek cywilizacji duchowej", planowany był udział chrześcijan różnych wyznań oraz wyznawców judaizmu i islamu. Było ono pomyślane jako jeden z przejawów wkładu Grecji do dzieła integracji naszego kontynentu w okresie, gdy kraj ten przewodniczy Unii Europejskiej. Miał w nim uczestniczyć m.in. patriarcha ekumeniczny Konstantynopola Bartłomiej I. Biskup, znany ze swych nacjonalistycznych i skrajnie konserwatywnych poglądów, a zarazem jako zaciekły przeciwnik patriarchy ekumenicznego, nie podał powodów, dla których zdecydował się na tak radykalne posunięcie. Według greckich źródeł kościelnych, powołał się na jeden z kanonów kościelnych z końca I wieku, mówiący o prawach biskupa do wyłącznego decydowania o życiu religijnym w swej diecezji. Przypuszcza się, że jedną z przyczyn może być wspomniana wrogość w stosunku do patriarchy Bartłomieja, którego metropolita, podobnie jak wielu innych zachowawczych biskupów greckich, oskarża o "herezję ekumenizmu" i nadmierne sprzyjanie katolikom. Ostatnio doszła do tego sprawa klasztoru Esfigmenu na świętej dla prawosławia górze Atos, skąd na prośbę Bartłomieja policja grecka zaczęła usuwać mnichów, którzy od ponad 40 lat nie wymieniają, wbrew kanonom prawosławnym, patriarchy w czasie liturgii, chociaż cały Atos właśnie jemu podlega. Minister kultury Grecji Ewangelos Wenizelos, który jest współorganizatorem zerwanej imprezy, oświadczył, że "tego rodzaju spotkania międzyreligijne nie mają charakteru teologicznego, lecz stanowią forum dialogu na rzecz pokoju". Podkreślił przy tym, że Saloniki "miały zawsze ambicje bycia miejscem przyjęcia i goszczenia wielkich wydarzeń kulturalnych, które nie mogą mieć charakteru ściśle prawosławnego czy ogólnie chrześcijańskiego". Podobne spotkanie odbyło się w październiku ub.r. w Brukseli. Metropolita Pantelejmon (świeckie imię i nazwisko - Nikolaos Chrysofakis) urodził się w 1925 r. w Atenach. W 1950 otrzymał święcenia diakonatu a w rok później kapłańskie. W latach 1955-56 kształcił się na uczelniach katolickich w Paryżu (m.in. na Sorbonie). W 1965 Święty Synod Kościoła Grecji powołał go na metropolitę Samosu i Ikarii, mianując go jednocześnie biskupem (sakrę przyjął 25 listopada 1965). W 1974 przeniesiono go na stolicę metropolitalną do Salonik. W 1996 otrzymał doktorat honorowy z teologii uniwersytetu w Salonikach. W składzie Świętego Synodu wymieniany jest na wysokim, 6. miejscu (na ponad 80 członków tego gremium).