Ekumenicznie o misjach i ewangelizacji

Organizatorem wydarzenia była Światowa Rada Kościołów (ŚRK) we współpracy z Konferencją Kościołów Europejskich (KEK). "Spotkanie to było kolejnym, trzecim regionalnym przedsięwzięciem tego rodzaju, zorganizowanym przez Światową Radę Kościołów, nt. ewangelizacji i misji w dzisiejszych czasach i na różnych obszarach" - powiedział KAI kubański pastor reformowany Carlos Ham z Sekretariatu ŚRK. Dodał, że pierwsza taka szkoła odbyła się dwa lata temu w Hawanie dla regionu Ameryki Środkowej i Karaibów, druga - w u.br. w Aleppo (Syria) i w obu wypadkach znaczący wkład w ich przygotowanie i przeprowadzenie wnieśli miejscowi katolicy. Współorganizowały je - obok ŚRK - miejscowe Rady Kościołów: Środkowoamerykańska i Karaibów oraz Bliskowschodnia. "W tym roku wybraliśmy region wschodnioeuropejski a współorganizatorem jest KEK" - wyjaśnił duchowny kubański. Podkreślił, że szkoły te mają na celu "stworzenie przestrzeni dla ewangelizacji w różnych środowiskach", dlatego do udziału w nich są zapraszani zarówno teologowie, a więc teoretycy, jak i praktycy, czyli ewangelizatorzy, kaznodzieje itp. Chodzi o wymianę doświadczeń w tej dziedzinie i o ich kontynuowanie, i to w kontekście ekumenicznym, a więc z uwzględnieniem specyfiki różnych wyznań i we współpracy z nimi - dodał przedstawiciel ŚRK. Poinformował, że jednym z głównych tematów obecnych obrad był prozelityzm (czyli przeciąganie wyznawców jednego Kościoła do drugiego), będący bolesnym problemem współczesnych stosunków międzywyznaniowych, szczególnie w krajach postkomunistycznych, gdzie po nadejściu wolności religijnej pojawiły się różne wspólnoty religijne, w tym także bardzo agresywne w głoszeniu swych zasad. Przypomniał, że Światowa Rada Kościołów i szereg innych organizacji ekumenicznych zajmowały się zagadnieniem prozelityzmu, ogłaszając dwa ważne dokumenty na ten temat, podkreślające jego szkodliwość dla ekumenizmu. Pierwszy taki dokument opracowała w roku 1995 Wspólna Grupa Robocza ŚRK i Kościoła katolickiego a drugi, w dwa lata później - KEK i Rada Konferencji Biskupich Europy (CCEE). Oba wzywają do dawania wspólnego świadectwa chrześcijan i odpowiedzialnego posłannictwa w świecie współczesnym, ale bez prozelityzmu. Dokumenty wskazują jednoznacznie, że jeśli głoszeniu Ewangelii towarzyszy prozelityzm, wówczas nie jest ona dobrą, ale złą Nowiną, prowadzi bowiem do nowych podziałów wśród chrześcijan - podkreślił pastor z Kuby. Dodał, że właśnie w tym duchu toczyły się obrady w Warszawie: chodziło o to, aby nie dopuścić do szerzenia się prozelityzmu w głoszeniu Ewangelii Chrystusowej w Europie Środkowej i Wschodniej. Stwierdzenia te potwierdził drugi rozmówca KAI - o. Viorel Ionita z Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego, reprezentujący na spotkaniu warszawskim KEK. Dodał, że obecnie podstawową sprawą jest wcielanie w życie postanowień wspomnianych dokumentów na szczeblu lokalnym, a więc unikanie prozelityzmu w stosunkach międzywyznaniowych i działalności ewangelizacyjno-misyjnej. Jednocześnie zwrócił uwagę na konieczność przestrzegania przy tym zasad wolności religijnej i swobody wyznania, a więc również wyboru takiego wierzenia, jakie danej osobie najbardziej odpowiada. Podczas obrad warszawskich podkreślano konieczność unikania w działalności ewangelizacyjnej jakiejkolwiek rywalizacji i konkurencji między wyznaniami i Kościołami. "Musimy walczyć z próbami przedstawiania siebie jako lepszych od innych, nawet jeśli nasze różne tradycje wywołują napięcia między nami, i dążyć do współpracy w dobrej wierze, gdzie tylko jest to możliwe" - stwierdza "Wezwanie do wspólnego świadectwa w Europie Wschodniej", uchwalone na zakończenie spotkania. Podkreślono, że można to osiągnąć przez pełną miłości służbę naszym bliźnim "ze względu na naszą miłość do tego samego Chrystusa" lub przez "naszą wspólną drogę życiową, na której stale szukamy prawdy" albo "możemy po prostu próbować dawać przykład świętego życia w tym świecie". Chrześcijanie mają przeobrażać dzisiejszy świat i głosić mu - swą obecnością i świadectwem miłości - Dobrą Nowinę o zbawieniu, jakie Jezus Chrystus ofiarowuje w Kościele wszystkim narodom, łącznie z niechrześcijanami i wierzącymi tylko z nazwy - głosi "Wezwanie". Podkreślono w nim, że składniki tak rozumianego posłannictwa: przemiana (metanoia) i odnowa ludzkości, głoszenie Ewangelii (kerygma), dzielenie się nią przez modlitwę (leitourgia), dawanie świadectwa wiary (martyria) i służba (diakonia) są niezbędne do świadczenia o świętości. W tym kontekście uczestnicy obrad zwracają uwagę na ważność uznania zasady wolności religii. "Bóg działa przez swój Kościół i w swym Kościele, uzdrawiając i jednając świat przez Ducha Świętego. Cierpiące wspólnoty potrzebują uzdrowienia i pojednania, aby być znakami Jego Królestwa" - podkreślono w dokumencie. Stwierdzono też, że na miejsce ateizmu dawnych reżimów, który już odszedł, pojawiły się nowe zagrożenia jak agnostycyzm neoliberalnego i zeświecczonego świata, który "dał niewiele czasu naszym Kościołom na odrodzenie się, dlatego musimy zjednoczyć nasze wysiłki". Nie jest to jednak łatwe, zwłaszcza jeśli uwzględnimy różnice w samookreśleniu się poszczególnych Kościołów, niemniej jednak zawsze doświadczaliśmy wspólnego świadectwa - piszą uczestnicy obrad. Stwierdzają, że muszą odpowiedzieć na tę sytuację, ofiarowując światu Dobrą Nowinę o miłości Bożej w sposób prawdziwy i szczery, ale jednym z problemów na tej drodze jest utrudniona wiarygodność Kościołów z powodu podziałów, sprawiająca, że wielu ludzi odbiera nasze orędzie odwrotnie niż byśmy tego chcieli.