Wszystko o nowym przewodniczącym

"Znak", "Tygodnik", "Gazeta"... Dziś środowisko to [Znaku i "Tygodnika Powszechnego" - przyp. KAI] reprezentuje jedną linię z antyklerykalną, chociaż fachowo redagowaną, "Gazetą Wyborczą". Doceniam zdrową chęć posiadania przez te środowiska przyjaciół także wśród ludzi niewierzących, ale nie może być to "przyjaźń" za cenę utraty własnego myślenia i tożsamości. Jestem przekonany, że ludzie niewierzący, czy należący do innych religii, orientacji czy przekonań, mają prawo do naszego szczerego szacunku, ale nie pragną nieautentycznej ugodowości czy ucieczki od własnych przekonań. [...] Bez rozmywania jednak własnej tożsamości, prawdy czy hierarchii wartości. Konformizm "postępowców" (progresistów) jest równie niemiły - a chyba i niekatolicki - jak zacietrzewienie tradycjonalistów (integrystów). Żal ludzi z obydwu tych orientacji. O roli świeckich Miejsce świeckich to jedna z najchlubniejszych kart współczesnego Kościoła. Trzeba zrobić wszystko, żeby katolicy świeccy byli aktywni w pracy apostolskiej. Powołani są do tego na mocy sakramentu chrztu i zobowiązani przez sakrament bierzmowania. Pasterze muszą im w tym towarzyszyć w roztropny sposób: nie wyręczając, lecz słuchając i doradzając, "pasterzując" powiedziałoby Pismo Święte [...] Rodzina umiera na naszych oczach, umiera w niej miłość do dziecka, do dziadków i do rodziców, bo uśmiercono ideał czystej, ofiarnej miłości. Miłości wiernej aż po grób. Trzeba powrócić do tych najbardziej podstawowych treści i wypełnić nimi pola zaangażowania świeckich. A chodzi tu o powolne i odważne formowanie sumienia całego narodu i innych narodów, społeczeństw, ludzi. O Kościele w mediach Zobaczmy jakie wzorce kapłaństwa nagłaśniają dziś środki przekazu. Są to wzorce biskupów "otwartych", ponieważ mówią jednostronnie na temat Unii Europejskiej, teologów skłonnych w imię postępowości kwestionować normy moralne lub drażnić słuchaczy antypolonizmem itp... Tymczasem trzeba nagłaśniać wzorce biskupów i kapłanów świętych, odważnie zachęcających do trudu, wysiłku, ofiary, godności, wierności Kościołowi i prostemu polskiemu ludowi - prostemu w znaczeniu ewangelicznym, niezależnie od wykształcenia, niezależnie od tego czy do tej Unii wejdziemy czy nie. Katolickie media i jedność Kościoła Radio Maryja i Tygodnik Powszechny powinni także stawać się w pełni, bez najmniejszych wątpliwości głosem Kościoła. Inaczej nie mają racji bytu jako instytucje Kościoła. Problemy tych środowisk rodzą się - w moim odczuciu - z niewłaściwego zarządzania otrzymanymi możliwościami lub dowodzą braku uświadomionej własnej tożsamości, a to może prowadzić do jakiejś formy "samo zachwytu" i niesubordynacji wobec Kościoła. I tygodniki i miesięczniki, i radia katolickie są potrzebne, ale powtarzam moje przekonanie: muszą dojrzeć do tego, aby działać w pełnej jedności z Kościołem.