Diamentowy jubileusz kapłaństwa

...absolwenta KUL-u, byłego prowincjała, znanego wykładowcy teologii życia duchowego w wielu ośrodkach naukowych polskiego Kościoła, wydawcy pism św. Teresy od Dzieciątka Jezus w języku polskim, autora licznych rozpraw i artykułów teologiczno-ascetycznych, zasłużonego wychowawcy młodych pokoleń karmelitów bosych, redaktora wydawnictwa i miesięcznika "Głos Karmelu", współorganizatora kilkunastu sympozjów karmelitańskich, asystenta wspólnot Świeckiego Karmelu, autora licznych publikacji z zakresu teologii duchowości, cenzora kościelnego spraw beatyfikacyjnych oraz propagatora sprawy beatyfikacji sł. B. Anzelma Gądka OCD (1884-1969) - założyciela sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus. Uroczystej koncelebrze w krakowskim kościele karmelitów bosych przewodniczył sam jubilat, otoczony licznymi współbraćmi i siostrami rodziny karmelitańskiej oraz swymi krewnymi i przyjaciółmi. Na początku Eucharystii odczytano list gratulacyjny, jaki nadesłał z Rzymu generał zakonu, o. Alojzy Arostegui Gamboa OCD, a na jej zakończenie błogosławieństwo apostolskie Ojca Świętego Jana Pawła II. Obecni byli goście z Polski i z zagranicy. W wygłoszonej homilii o. dr Szczepan T. Praśkiewicz OCD, prowincjał krakowskiej prowincji karmelitów bosych, mówił m.in. do sędziwego, 86-letniego, ale rześkiego jubilata: „Budowałeś przyszłość i cieszysz się dziś teraźniejszością Karmelu Terezjańskiego w Polsce. Osadzałeś to budowanie na mocnym fundamencie modlitwy i świadectwa życia w wierności łasce powołania kapłańskiego. Nadal jesteś w tej wierności nieprześcigniony, i my, nieco później urodzeni, bardzo ci za to dziękujemy. I nadal jesteś nieprześcigniony jako erudyta i teolog w kontakcie ze współczesną myślą teologiczną, z nauczaniem Kościoła, z wyzwaniami nowej ewangelizacji, będąc wspaniałym wzorem przeżywania ustawicznej formacji, w podejmowaniu której zawstydzasz niejednego z nas, którzy nie liczymy nawet połowy twoich lat! Jakże więc nie wielbić dziś z Tobą Pana za to wszystko, i jakże nie dziękować tobie samemu, za twoją twórczą wierność łasce powołania?”. Kaznodzieja życzył sędziwemu współbratu: „Dziękujemy, że Pan pokazał w twoim życiu kapłańskim potężną moc swego ramienia (por. Łk 1,51), i życzymy ci, abyś umocniony łaską jubileuszu cieszył się nadal dobrym zdrowiem, abyś cieszył się także wdzięcznością współbraci, i byś – kontynuując przez długie jeszcze lata życia twoje owocne, kapłańskie i zakonne zaangażowanie – pędził ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bo cię wzywa w Jezusie Chrystusie (por. Flp 3,13-14)”.