Satanistyczne obrzędy w armii

W katechizmie Kościoła katolickiego w rozdziale o pierwszym przykazaniu mamy umieszczony zakaz praktyk satanistycznych. Decyzje oficjalnie akceptujące praktyki satanistyczne mają charakter drażniący czy konfliktujący społeczność chrześcijan, dla których szatan jest przeciwnikiem Boga. Trzeba jednak zaznaczyć, że podobny przypadek w ocenie współczesnej kultury nie jest czymś złym. Ma on charakter autoterapii czy prywatnych poglądów i hołdowania co najwyżej swojemu narcyzmowi czy egoizmowi. Dla chrześcijan takie przypadki mają charakter pewnego braku wiedzy, pewnej ignorancji. Satanizm, podobnie gdy chodzi o inne sekty destrukcyjne, jest także oceniany z punktu widzenia szkodliwości. Jeśli na przykład jakaś grupa satanistyczna wykazuje przejawy tzw. destrukcji, to jest wtedy zakazywana. Wynika to z samego podejścia państwa do sekt. Inna jest jednak ocena teologiczna, a inna społeczna. Współcześnie także zwalcza się satanizm, jednak z punktu widzenia zagrożeń społecznych, które za sobą niesie. Najwidoczniej uznano, że ten przypadek jest przejawem tzw. satanizmu symbolicznego czy rytualnego, co wiąże się z jego tolerowaniem przez państwo. Współczesne państwo może ścigać sektę satanistyczną, ale tylko wtedy, gdy udowodni tzw. szkodliwość społeczną.