Audiencja środowa: Bóg panuje w ludzkich dziejach

Przybyło na nią ponad 3 tys. pielgrzymów, w tym ok. 200 Polaków. Zwracając się do nich Ojciec Święty streścił swe nauczanie i pozdrowił m.in. abp. Damiana Zimonia, przedstawicieli Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach i prezydenta Katowic. Spotkanie zakończyło się wspólnym odmówieniem modlitwy Ojcze nasz i udzieleniem wszystkim przez papieża błogosławieństwa apostolskiego. - Hymn, który słyszeliśmy przed chwilą, pochodzi z Apokalipsy św. Jana. Mówi on o panowaniu Boga w ludzkich dziejach - powiedział prałat z polskiej sekcji Sekretariatu Stanu, streszczając po polsku papieską katechezę. Podkreślił, że "dzięki zmartwychwstaniu Chrystusa Bóg Ojciec dał nam poznać, że ich koniec będzie tryumfem dobra. W zwycięstwie Chrystusa mają udział męczennicy, którzy przeszli drogę krzyża, aby dać świadectwo swej wiary i miłości dla Niego". - Kantyk z Apokalipsy ukazuje tę prawdę we wspaniałej wizji. Bóg Ojciec i Jezus Chrystus, w otoczeniu świętych męczenników i wyznawców, przeprowadzają sąd nad dobrem i nad złem, jakie dokonały się w historii świata, i wskazują na jego ostateczny jej ostateczny cel, jakim jest zbawienie i chwała - mówił Papież. Ojciec Święty powitał następnie swych rodaków. - W sposób szczególny pozdrawiam arcybiskupa Damiana Zimonia, przedstawicieli Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach wraz z rektorem oraz prezydenta miasta Katowice. Wszystkim obecnym tu pielgrzymom życzę: Szczęść Boże!. Oprócz wymienionych przez papieża, w Auli Pawła VI byli dziś także biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski; parafia Narodzenia NMP z Zielonek koło Krakowa i grupa kolędnicza "Herody". Publikujemy cały tekst katechezy papieskiej: 1. Hymn, którego przed chwilą wysłuchaliśmy, odwołuje się do nieba. Apokalipsa, która go zawiera, łączy jego pierwszą część (por. 11,17-18) z "dwudziestoma czterema starcami, zasiadającymi na tronach swych przed tronem Boga" (11,16), w drugiej zaś zwrotce (por. 12,10-12) z "donośnym głosem mówiącym w niebie" (12,10). Mamy tu więc do czynienia z olśniewającym przedstawieniem boskiego dworu, gdzie Bóg i Baranek, to jest Chrystus, w otoczeniu "rady koronnej" wydają sąd nad ludzką historią w dobrym i złym, ukazując jednak także jej ostateczny kres w zbawieniu i chwale. Pieśni, którymi usiana jest Apokalipsa, mają właśnie na celu opisanie tematu panowania boskiego, które kieruje, często budzącym niepokój, strumieniem wydarzeń ludzkich. 2. Znamienny jest w tym względzie pierwszy fragment hymnu, włożonego w usta dwudziestu czterech starców, którzy zdają się być wcieleniem ludu Bożego wybraństwa na dwóch etapach jego historii: dwunastu plemion Izraela i dwunastu apostołów Kościoła.