Prof. Zoll: Kieres nie miał prawa ujawniać nazwiska o. Hejmo

Reagując na skierowane do niego dwa miesiące temu zapytanie siedmiu dominikanów, czy prezes IPN Leon Kieres miał prawo w taki sposób, jak to uczynił, ujawniać nazwisko o. Konrada Hejmo OP, prof. Zoll napisał do marszałka Sejmu: W sprawie tzw. "dzikiej lustracji". Opinia publiczna bulwersowana jest ostatnio ujawnianiem informacji pochodzących z zasobów archiwalnych IPN dotyczących różnych osób, w sposób dotykający ich dóbr osobistych. Rodzi to wątpliwości co do prawidłowości stosowanych procedur i prowadzi do wysuwania zarzutu "dzikiej lustracji". Rzecznik Praw Obywatelskich ma zasadnicze wątpliwości, czy art. 22 ustawy o IPN upoważnia Prezesa IPN do ujawniania z urzędu personaliów osób współpracujących z organami bezpieczeństwa, poza sytuacjami wymienionymi w art. 36 tej ustawy. Instytut Pamięci Narodowej, wbrew art. 43 zdanie 1 ustawy o IPN, nie stosuje w tych budzących wątpliwości postępowaniach Kodeksu postępowania administracyjnego, a w szczególności art. 10 § 1 Kpa, wedle którego organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Rzecznik nie podziela też poglądu, że art. 14 ust. 1 ustawy o sejmowej komisji śledczej zobowiązuje IPN do udostępnienia komisji dokumentów zawierających dane o pokrzywdzonych lub osobach trzecich, a więc także współpracownikach i funkcjonariuszach służb. Dochodzenie do prawdy o trudnych i bolesnych sprawach naszej przeszłości nie może odbywać się w sposób rodzący nowe rzesze pokrzywdzonych, tym razem pokrzywdzonych przez III RP. Inf. 4-6/2005, str.