Pierwszy angielski święty od czasów Reformacji - jest cud?

Proces beatyfikacyjny kardynała rozpoczęto w 1958 r., jednak dotychczas nie potwierdzono koniecznego cudu. Wczoraj jednak o. Paul Chavasse, rektor oratorium w Birmingham, odpowiedzialny za proces beatyfikacyjny, stwierdził że potwierdzono cudowne uzdrowienie pewnego 60-letniego diakona w diecezji bostońskiej, nieskutecznie leczonego (również operacyjnie) z powodu choroby rdzenia kręgowego. W niewyjaśnialny medycznie sposób, dzięki wstawiennictwu kardynała Newmana "powrócił on całkowicie do zdrowia i pełnej zdolności poruszania się". Cud jest badany w macierzystej diecezji (bostońskiej), po zakończeniu postępowanie (w lutym) dokumentacja zostanie przesłana do Watykanu i przedstawiona do oceny Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i w końcu papieżowi. Fakty z życia kardynała Newmana: 1801 - Urodzony 21 lutego w Londynie, jako syn bankiera 1825 - Otrzymuje święcenia kapłańskie w kościele anglikańskim, następnie pracuje na parafii i jako wykładowca w College’u 1833 - Po powrocie z Sycylii, po ciężkiej chorobie powraca do Anglii i podejmuje działania na rzecz odnowy kościoła anglikańskiego Późne lata 30. XIX w. - Biskup anglikański potępia jego pracę. Newman wycofuje się, opiekuje się wspólnotą w pobliżu Oksfordu 1845 - Wstępuje do kościoła katolickiego. 1847 – Po zakończeniu studiów w Rzymie zostaje księdzem katolickim 1848 - Zakłada pierwsze angielskie oratorium w Birmingham. Pozostaje jego członkiem do końca życia 1854 - Zostaje na prośbę biskupa Irlandii zostaje fundatorem i rektorem katolickiego uniwersytetu w Dublinie 1879 - Papież Leon XIII nadaje mu godność kardynalską 1890 - Umiera 11 sierpnia w oratorium w Edgbaston Nota pośmiertna w Timesie, 12 sierpnia 1890: „Całe życie Newmana było pasmem kontrowersji, a gdzie nie ma początku, tam prawdopodobnie nie będzie końca“