Bp Skworc: Bardziej być niż mieć

Więc skoro człowiek jest w stanie żyć we współczesnym świecie, z narzuconym tempem życia i dążeniem do bogacenia się, to dusza jest w tym również jakoś „zanurzona”. Można też jednak stwierdzić, że dziś łatwiej stać się człowiekiem „bezdusznym” w tym sensie, że zapomina się, że w życiu jest coś ważniejszego niż stan konta, wpływy i luksusowy styl bycia. A chodzi o to, aby nie zapominać. Ów postulat pamięci o tym, co naprawdę ważne w życiu, krótko sformułował Jan Paweł II – „bardziej być niż mieć, posiadać”. Wydaje się przy tym, że zdecydowana większość ludzi w Polsce i w świecie nie ma problemów z nadmiarem tego, co materialne, ponieważ na co dzień borykają się raczej z brakiem środków, a nawet dosłownie walczą o przeżycie, czego najlepszą ilustracją jest sytuacja większości mieszkańców Afryki. Wydaje się przy tym, że nasi rodacy, jeśli już osiągnęli pewną stabilizację, to potrafią harmonijnie łączyć swój wzrost duchowy z tym, w co angażują się na poziomie zawodowym. – Komercjalizacja, konsumpcja, czy jest w tym miejsce dla Boga? – Ze względu na to, kim człowiek jest, nie da się go spłaszczyć, zredukować do jakiegoś trywialnego poziomu. Kiedy zapytamy kogokolwiek, odpowie, że chce być szczęśliwy, że pragnie dobra dla siebie, swojej rodziny, że w życiu chce się spełnić. Odstępstwa od takiej powszechnej normy lub nagłaśniane patologie niczego nie zmieniają w tym obrazie. – Czy kreowanie postaw konsumpcyjnych lub wykorzystywanie mechanizmów ekonomicznych do osiągania zysków pozwoli osiągnąć takie szczęście? – Mówi się, że trudno być szczęśliwym bez pieniędzy. Ale trudno być szczęśliwym, jeżeli jedynym celem w życiu jest chęć posiadania coraz większej ilości pieniędzy, majątku. Jeżeli się do tego dochodzi i jakoś wie, to nieodległa droga, by dokonać skok w transcendencję i dostrzec, że bardzo łatwo pogodzić dostatnie i uczciwe życie z tą perspektywą, jaką daje wiara w Boga. Wtedy też kapitał, jego pomnażanie, przestaje być ostatecznym celem.