Watykan: Awans ks. Koprowskiego

Za Radiem Watykańskim podajemy komentarz ojca Andrzeja Koprowskiego w związku z jego nominacją na dyrektora programowego Radia Watykańskiego. Oto pełny tekst wypowiedzi: O. Koprowski: W tej perspektywie zostałem skierowany przez przełożonych zakonnych do RV przed dwoma laty. Przyznam, miałem nadzieję, że zmiany personalne w RV zostaną dokonane nieco później… Przez dwa lata „wchodziłem w mechanizmy” bardzo złożonego organizmu, jakim jest radio międzynarodowe, nadające w ponad 40 językach; Radio Watykańskie, którego głównym zadaniem jest „bycie pomostem” miedzy Ojcem Świętym i Stolicą Apostolską a społeczeństwami i Kościołami partykularnymi na wszystkich kontynentach. A więc radio, którego programy muszą uwzględniać zróżnicowane potrzeby poszczególnych Kościołów lokalnych, różne rodzaje wrażliwości kulturowej, społecznej, eklezjalnej. A zarazem radio mające swoją tożsamość i specyfikę programową. Radio Watykańskie. Przejmuję kierownictwo w momencie niezwykłego przyspieszenia rozwoju nowych technologii, stopniowego przekształcania się Radia Watykańskiego w multimedialny przekaźnik Stolicy Apostolskiej. Dość wspomnieć o naszych stronach internetowych w kilkudziesięciu językach, w tym chińskim, głównych językach Indii, w języku arabskim… Przed dziesiątkami lat RV było jednym ze współzałożycieli EBU, Europejskiej Unii Nadawców, skupiającej dziś wszystkie rozgłośnie publiczne Europy. Od dwóch lat jesteśmy jednymi ze współuczestników grupy roboczej czynnie zaangażowanej w rozwój technologii numerycznej, DRM – Digital Radio Mondiale, która za kilka lat bez wątpienia zawojuje świat mediów dając jakość odbioru radia na falach krótkich i średnich taką jak obecnie na falach ultrakrótkich… To tylko „sygnał” problemów organizacyjno – technologicznych. Ale najważniejsza jest treść i język radiowy przekazu, by wiernie realizować misje Radia Watykańskiego, a zarazem dotrzeć do maksymalnej liczby odbiorców. Warto może wspomnieć, ze jeszcze 15 – 20 lat temu RV „miało własnych słuchaczy”. Teraz – w zasadzie jest bardziej „producentem programów” dla innych rozgłośni. Mającym swoją tożsamość i swoja specyfikę jako „radio Papieża”, ale nadającym za pośrednictwem innych rozgłośni, publicznych i prywatnych, katolickich i świeckich. W najbliższych dniach oczekujemy na wizytę właściciela prywatnej rozgłośni z Kirgistanu, który przysłał list prosząc o możliwość transmitowania naszych programów. Programy RV retransmituje bowiem około tysiąca rozgłośni radiowych na całym świecie. Dość wspomnieć ponad 200 rozgłośni radiowych w samej Brazylii. Bardzo dobrze pokryte jest całe terytorium Francji dzięki dwom sieciom radiowym, które retransmitują nasze programy. W Polsce – Pierwszy Program Polskiego Radia i jego rozgłośnie regionalne, lokalne; a także rozgłośnie diecezjalne i Radio Maryja. Kilka dni temu z jednym z naszych informatyków śledziliśmy kto „podbiera” nasze informacje, zamieszczone na stronach internetowych RV. Zaskoczyła mnie wielość agencji informacyjnych, tytułów prasowych – i to na całym świecie, włącznie z Chinami. Trzeba przyznać, ze w zdecydowanej większości czynią to „godnie”, to znaczy podając Radio Watykańskie jako „źródło” danej informacji. Nasze strony internetowe w języku arabskim i francuskim bierze także AlArabija… RV jest finansowane przez Stolicę Apostolską. Jesteśmy dużym obciążeniem dla jej budżetu, ale - jak zwykle „instytucje kościelne” – radio nie jest obficie finansowane, ot, „budżetówka”… Stwarza to wiele trudności, ale ma i jedna zaletę – mamy dziennikarzy i techników, informatyków naprawdę silnie motywowanych, przekonanych o sensowności tej pracy. Nie „lecą do nas” ci, którzy by chcieli się dorobić. To ogromny walor, ale i odpowiedzialność, by naprawdę dbać o klimat współpracy. Od początków istnienia RV, od 1931 roku, Papież powierzył jego kierownictwo jezuitom, ale od samego początku pracują w nim nie tylko jezuici. Teraz jest nas niespełna dwudziestu. Pozostali to przede wszystkim ludzie świeccy. Wielu z nich jest związanych z wszelkimi możliwymi ruchami kościelnymi. Jest kilkanaście sióstr zakonnych, są także księża diecezjalni i zakonni. Daje to ogromne bogactwo osobowości, wrażliwości eklezjalnych i kulturowych. Skupiając osoby pochodzące z różnych kontynentów, wywodzące się z różnych kultur, różnych środowisk – RV nie jest łatwe do koordynacji i zarządzania, choć jest ogromnym ludzkim bogactwem, charakterystycznym dla uniwersalizmu Kościoła.