O ślubach posłuszeństwa

Komisja KEP ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego List Pasterski O radzie i ślubie Ewangelicznego Posłuszeństwa na niedzielę przed Dniem Życia Konsekrowanego 29 stycznia 2006 r. Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia! W najbliższy czwartek przypada święto Ofiarowania Pańskiego. Z inicjatywy Sługi Bożego Ojca Świętego Jana Pawła II, przeżywamy to Święto jako Dzień Życia Konsekrowanego. Kościół gromadzi w tym dniu na modlitwie i na refleksji osoby, które drogą rad ewangelicznych poszły za Chrystusem i Maryją, ofiarowały się na służbę Temu, Który pierwszy ofiarował się Ojcu. W Polsce od kilku lat wpatrujemy się w te dni w problematykę rad ewangelicznych, z których wyrastają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ten ostatni pragniemy obecnie uczynić przedmiotem naszej refleksji i modlitwy. 1. Posłuszeństwo Chrystusa W symbolicznym obrzędzie ofiarowania w świątyni jerozolimskiej Chrystus sam zda się mówić Ojcu: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało... Oto idę... abym spełniał wolę Twoją Boże (Hbr 10, 5, 9). Wchodzi, by rozpraszać ciemności świata. Towarzyszy Mu Jego Matka - Maryja, która przez wypowiedziane już zobowiązanie podczas Zwiastowania: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa (Łk 1,38). Oto wzór pełnego posłuszeństwa Panu Bogu. Posłuszeństwo nie jest cenione we współczesnej kulturze. Na pierwszy plan wśród ludzkich pragnień i dążeń wysuwa się bowiem nieskrępowana wolność, wykluczająca zależność od kogokolwiek, rodząca wręcz samowolę. Rozumienie ludzkiej wolności, a w konsekwencji posłuszeństwa, zostało jednak przez wielu zdeformowane. Szczególnie ideologie minionego wieku dwudziestego, niewoląc człowieka w wieloraki sposób, łudziły go jednocześnie pozorną wolnością. Wielu - niestety - uległo tej ułudzie, czego owoce trwają do dzisiaj w myśleniu i postępowaniu współczesnego pokolenia. Człowiek bowiem jest niepoprawnym utopistą, pozwalając sobą manipulować. Łatwo ulega najstarszej i najgroźniejszej szatańskiej pokusie, której ulegli pierwsi rodzice, gdy usłyszeli słowa szatańskiej pokusy prowadzącej do nieposłuszeństwa: otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło (Rdz 3, 5).