„W obliczu współczesnych wyzwań potrzebni są duchowni z wyrazistą świadomością
swego powołania" - takie słowa kierują biskupi do prezbiterów Kościoła w
Polsce. List zatytułowany „Abyśmy nie ustali w drodze" dotyczy stałej formacji
kapłańskiej.
ABYŚMY NIE USTALI W DRODZE
List biskupów polskich do prezbiterów Kościoła w Polsce o stałej formacji kapłańskiej
Bracia w Chrystusowym Kapłaństwie!
1. W słowach tego listu, który kierujemy do wszystkich polskich prezbiterów, naszych najbliższych współpracowników w pasterskiej posłudze Kościołowi na ojczystej ziemi, chcemy najpierw przekazać każdemu z was braterskie pozdrowienie. Chcemy także wyrazić uznanie i wdzięczność za ofiarną pracę duszpasterską, mającą zasadnicze znaczenie dla Kościoła w nowym tysiącleciu oraz dla duchowej i moralnej odnowy naszego Narodu.
Wspólnie z wami, prezbiterami Kościoła, dziękujemy nade wszystko samemu Bogu za nieoceniony dar kapłaństwa, który zajaśniał w Chrystusie Jedynym i Najwyższym Kapłanie, a przez Sakrament Święceń stał się również naszym udziałem. Dziękujemy za obfitość tego daru dla Kościoła w Polsce, cieszącego się nadal licznymi powołaniami kapłańskimi. Dziękujemy zwłaszcza za przejrzystość świadectwa w życiu i posłudze kapłańskiej Ojca Świętego Jana Pawła II i wyniesionych do chwały ołtarzy wielu polskich kapłanów, heroicznych świadków pasterskiej miłości. Dziękujemy za każdego z was i za wszystkich prezbiterów polskich, diecezjalnych i zakonnych, służących Kościołowi w kraju i na obczyźnie - w środowiskach polonijnych i na odległych szlakach misyjnych.
2. Minęło już 40 lat od zakończenia Soboru Watykańskiego II i ogłoszenia soborowego dekretu Presbiterorum ordinis. Słuchając tego, co Duch mówi Kościołowi, odczytywaliśmy na nowo naszą misję głosicieli słowa Bożego, szafarzy sakramentów i przewodników wspólnot kościelnych. Nowe wyzwania czasów, w których spełniamy nasze posłannictwo, wymagają jednak od nas odnowionego zaangażowania duszpasterskiego i ustawicznej, trwającej przez całe życie troski o osobiste uświęcenie przez pracę nad sobą i pełnioną posługę. Z tego względu wymagają stałej formacji kapłańskiej, uważanej za jedno z najdelikatniejszych i najważniejszych zadań, od których zależy przyszłość ewangelizacji ludzkości.
3. Na to zadanie zwrócił uwagę Ojciec Święty Jan Paweł II w przemówieniu do biskupów polskich, wygłoszonym z okazji wizyty ad limina Apostolorum w 1998 roku. „Oprócz formacji do kapłaństwa wielkie znaczenie posiada stała formacja kapłanów zarówno diecezjalnych, jak i zakonnych, o czym mówi obszernie Adhortacja apostolska Pastores dabo vobis. Kładę wam bardzo na sercu, abyście w duchu miłości pasterskiej i wielkiej odpowiedzialności za przyszłość posługi kapłańskiej mieli zawsze na uwadze tę sprawę. Niech miłość i troska pobudzają was do opracowania i realizowania programu stałej formacji duchowej, intelektualnej i duszpasterskiej kapłanów ze wszystkimi jej aspektami.