Katolicy a antysemityzm

Adolf Hitler urodził się w katolickiej rodzinie w Austrii na bawarskim pograniczu, a działalność polityczną rozpoczął w katolickiej Bawarii „puczem monachijskim”. Czy jego antysemityzm miał poparcie tamtejszego Kościoła? Przypomnijmy, że ówczesny arcybiskup Monachium w słynnych kazaniach adwentowych z 1933 roku – wydanych też po polsku pod tytułem: „Żydostwo i chrystianizm” – wystąpił w obronie wartości religijno-moralnych, które reprezentowali Żydzi czasów biblijnych. W pierwszym z nich tak wyjaśniał, dlaczego jako katolicki biskup jest zobowiązany zabrać głos w tej sprawie: „Kiedy niechęć do współczesnych Żydów przenosi się na święte księgi Starego Testamentu i potępia się chrystianizm z powodu pierwotnego jego związku z przedchrześcijańskim judaizmem […] – biskup milczeć nie może”. Można by zapytać, czy sam kard. Michael Faulhaber nie podzielał przypadkiem owej „niechęci do współczesnych Żydów”. Przyznać trzeba, że wyrażającą się nią postawę „antyjudaizmu socjologicznego” uważał za bardziej dopuszczalną, aniżeli antysemityzm rasistowski, sprzeczny z chrześcijańską antropologią i podważający wartość starotestamentalnego Objawienia. Osobiście jednak arcybiskup odnosił się z szacunkiem nie tylko do religii ksiąg Starego Testamentu – uznanych przez Kościół za natchnione – ale również do współczesnych wyznawców judaizmu. Miał przyjazne kontakty z monachijskim rabinem Leo Baerwaldem, i to zarówno przed wojną, jak i po wojnie, po tragedii zagłady.