O. Żelazek i naukowcy

Z innych dzieł o. Żelazka, ks. Kurian przedstawił także Centrum Dialogu i Duchowości, gdzie wciąż wykorzystuje się zapoczątkowane przez polskiego misjonarza idee kontaktów z przedstawicielami hinduizmu, a także Centrum Dokumentacji nt. trądu i szereg programów zatrudnienia i uwalniania od żebractwa oraz rzemieślniczą produkcję krawiecką i obuwniczą, w którą zaangażowane są osoby podlegające rehabilitacji. Senator Adam Biela mówił o o. Żelazku jako wzorze Polaka przełamującego bariery między ludźmi w duchu chrześcijańskiego ekumenizmu i uniwersalizmu. - Jako polski misjonarz został wyposażony w niezwykłe kompetencje w tak odległym geograficznie i kulturowo kraju jak Indie - powiedział. - Składała się na nie przede wszystkim kultura polska, a zwłaszcza będąca jej częścią tolerancja na różnorodność etniczną, narodową i religijną - podkreślił senator Biela. O okolicznościach przygotowywania nominacji o. Żelazka do Nagrody Nobla w 2002 i 2003 roku mówił dr hab. Jacek Wójcik z Polskiej Akademii Nauk. Zwrócił uwagę na wielkie zaangażowanie kół dyplomatycznych, polskiej ambasady w Indiach, polityków różnych opcji oraz polskiej emigracji. Dzięki nim wszystkim udało się zebrać ponad 1000 podpisów w kraju i zagranicą, uprawniających do przedstawienia kandydatury o. Żelazka do Nagrody Nobla. Ksiądz Marian Studnik z Wydawnictwa Verbinum wymienił 9 filmów, 11 publikacji książkowych oraz kilkanaście wystaw i innych form upamiętnienia działalności o. Żelazka. Dodał, że polskiego werbistę wielokrotnie odznaczano za jego zasługi dla krzewienia wiary i pomocy potrzebującym. Za najważniejsze uznał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski przyznany przez prezydenta w 2000 roku oraz uznanie o. Żelazka przez Senat RP w 2006 roku Człowiekiem Roku za jego "chrześcijański dialog z hinduizmem" oraz "otwartość, czynienie dobra i pokoju". Prowicjonalny sekretarz ds. misji Tomasz Szyszko SVD przedstawił szczegóły pomocy polskiego Kościoła dla placówki misyjnej w Puri. Wspomniał, że do tej pory placówka otrzymywała rocznie ponad 800 paczek z żywnością, lekami i witaminami, środkami opatrunkowymi i odzieżą. Pomoc polskich duchownych polegała też na odprawianiu Mszy św. misyjnych, w czasie których zbierano pieniądze dla potrzebujących w Puri. Z działalności werbistów udało się ufundować dwa ambulansy oraz wyposażenie gabinetu dentystycznego w tamtejszej klinice. Na koniec sympozjum wystąpił polski prowincjał werbistów o. Andrzej Danielewicz, który przedstawił możliwości wyniesienia o. Żelazka na ołtarze. Wyjaśnił, co konkretnie można zrobić, by przyczynić się do procesu beatyfikacyjnego polskiego misjonarza. Zdaniem o. Danielewicza, najważniejsze będzie zebranie rzetelnego materiału nt. życia i działalności o. Żelazka, głównie wspomnienia rodzin osób, które stykały się z misjonarzem, "unikając przy tym wszelkiego przesładzania i omijania spraw trudnych i niewygodnych". Należy też zebrać wszystkie materiały już opublikowane oraz pamiątki po werbiście. Powinno się tym zająć Zgromadzenie Słowa Bożego. - Sprawa ta dotyczy tak Indii, jak i Polski - podkreślił o. Danielewicz. Sympozjum "Wkład o. Mariana Żelazka SVD w kształtowanie tożsamości misyjnej w Polsce" zorganizował Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prowincjalny Sekretariat ds. Misji Księży Werbistów i Departament Współpracy Rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych.