Józefinizm po polsku?

Tekst Mirosława Czecha nosi tytuł "Józefinizm po polsku" (bez pytajnika, który w tytule tej relacji dodał portal Wiara.pl). W tekście publicysty GW czytamy: O. Tadeusz Rydzyk jest na najlepszej drodze, by i tym razem uniknąć problemów. Członek zespołu redakcyjnego Radia Maryja o. Piotr Andrukiewicz kilka dni temu zakomunikował, że w kampanii wyborczej toruńska rozgłośnia nie będzie popierać żadnej partii. Wielu biskupów odetchnęło z ulgą - oto koronny dowód, że redemptoryści wyciągnęli właściwe wnioski z reprymendy, jakich ostatnio nie szczędzili im niektórzy hierarchowie. Kościół może obwieścić, że w sumie nic się nie stało, bo błędy zostały naprawione, a nauki płynące z napomnień - wyciągnięte. Podczas październikowych obrad Konferencji Episkopatu nie będzie więc przedmiotu sporu, który ujawnił się z wielką mocą po publikacji wystąpienia kard. Stanisława Dziwisza - sugeruje Czech i zaraz dodaje: Tylko że w ten sposób niczego nie się rozstrzyga i nie załatwia. Problemy szybko wrócą i to ze zdwojoną siłą. Radio Maryja i jego dyrektor są centrum Kościoła w Polsce, a nie jego peryferiami. Stali się kluczowym ośrodkiem kształtowania zasadniczego kierunku działalności duszpasterskiej, społecznej i politycznej. Już nie są kandydatami na kolejną sektę w długiej historii przywódców różnych odłamów chrześcijaństwa, których poczucie misji i pycha doprowadziły do zerwania jedności z Kościołami ortodoksyjnymi. Mają poparcie licznych biskupów z przewodniczącym Episkopatu arcybiskupem Józefem Michalikiem na czele. Szef toruńskiej rozgłośni nie ogłosi też schizmy. Nikt go szybko nie zwolni z funkcji dyrektora i zarządcy holdingu medialnego. Nie zostanie zesłany do Afryki, odesłany do klasztoru dla rozmyślań nad przewinami, których się dopuścił. Jedyna nieprzyjemność, jaka go spotka, to brak sakry biskupiej. Nie będzie zaliczony w poczet następców apostołów i formalnie nie będzie rządził Kościołem. To jednak z łatwością zniesie. Jego kościelni wyznawcy starają się zadbać o rekompensatę już za życia i obiecują murowaną chwałę po śmierci. Przyrównują go do św. Franciszka, św. Katarzyny ze Sieny i św. Maksymiliana Kolbego. Jest na najlepszej drodze, by wygrać rywalizację o tytuł najwierniejszego kontynuatora dzieła Jana Pawła II z samym sekretarzem zmarłego papieża - uważa Mirosław Czech. To nie Rydzyk ma problem. Potężny problem ma cały Kościół katolicki. Musi zdecydować: czy chce podążać drogą wytyczoną przez Jana Pawła II, o której przypomina kard. Dziwisz, czy też poddać się rodzimej wersji integryzmu, którą od lat pielęgnuje toruńska rozgłośnia. Wybierać otwartość na świat i Europę czy też zamknąć się w tradycji obskurantyzmu i dalej pogrążać się w polityczności na modłę, jaką Kościołowi wspólnie oferują o. Rydzyk i Jarosław Kaczyński - stawia alternatywę publicysta Gazety. Zdaniem Czecha w języku kościelnej debaty nad sprawami wiary trudno znaleźć mocniejsze słowa od wypowiedzianych przez kard. Dziwisza. Bo dla Kościoła nie ma większego niebezpieczeństwa niż groźba utraty jedności i przejęcia odpowiedzialności za sprawy duszpasterskie z rąk biskupów przez innych duchownych. Słowa krakowskiego metropolity ważą tym bardziej, że mają walor świadectwa osobistego i do pewnego stopnia są kontynuacją testamentu zmarłego papieża. Mówią też wiele o postrzeganiu przez kard. Dziwisza spraw kraju w okresie, gdy u boku Jana Pawła II był w Watykanie. Potrzebował blisko trzech lat, by wyrobić sobie właściwy pogląd na stan spraw w Kościele polskim, chociaż wydawało się, że między Polską a Watykanem trwała nieprzerwana wymiana informacji, a papież i jego polskie otoczenie nigdy nie rozstawali się ze sprawami krajowymi.