Dziennikarze - ludzie społecznego zaufania

Ojciec Święty wskazuje na dwa niezmiernie istotne problemy: formowania dzieci przez media i wychowywania ich do właściwego reagowania na media, na wielką w tym dziele rolę rodziców, na potrzebę wspierania ich w tym i przez szkołę i przez parafie. Bo przecież dzieciom i młodzieży potrzeba roztropnego, wiarygodnego przewodnika i nauczyciela po świecie mediów. Nie potrafią ze względu na swe niewielkie doświadczenie życiowe nabrać dystansu do tego, co podsuwa im internet, telewizja, prasa, radio, nie potrafią patrzeć na to z dystansem, krytycznie, często utożsamiają się w całościowy sposób z rzeczywistością medialną. I na rzecz tej nowej rzeczywistości oddają to, co było doświadczeniem poprzednich pokoleń: czytelnictwo książek uruchamiające wyobraźnię, kreujące własne światy przeżyć i myśli, zainteresowanie sztukami pięknymi, do których trzeba dotrzeć własnym wysiłkiem, a nie tylko dzięki telewizyjnej wizji. Także dar rozmowy, wymiany myśli, wrażeń, niemożliwy, gdy w domu nieprzerwanie gości przybysz z medialnego świata: włączony od świtu do nocy telewizor lub 7 godzin dziennie przy internecie. I jeszcze jedno niebezpieczeństwo, które młodemu pokoleniu niosą media poddane presji komercji: które „w imię rozrywki sławią przemoc, odzwierciedlają postawy antyspołeczne, czy wulgaryzują ludzką płciowość”, a częsta w tego typu programach szpetota i wulgarność wywiera „przygnębiający wpływ ma postawy i zachowania” W mediach „Zbyt często wolność – to słowa Benedykta XVI – przedstawiana jest jako niestrudzone poszukiwanie przyjemności lub nowych doświadczeń. To jest przekleństwo, a nie wyzwolenie! Prawdziwa wolność nie skazałaby nigdy nikogo – przed wszystkim dziecka – na niepokojona pogoń za nowością”. Niespokojna pogoń za nowością.... Kosztem wiedzy, choćby o przeszłości. Ze zdumieniem przyjąłem rezultaty ankiety przeprowadzonej przez dziennik „Rzeczpospolita” z której wynika, że 40 procent współczesnych Polaków nie wie, kto jest odpowiedzialny za zbrodnię katyńską. W 1990 roku 88 procent Polaków odpowiedziało prawidłowo na tak postawione pytanie. Kto jest winien takiego regresu? Czy nie ta propagowana przez komercyjne media „niespokojna pogoń za nowością”, o której w swym Orędziu przypomina Benedykt XVI ? Kościół jest świadom tego, że prezentowanie w mediach pozytywnych wartości, także tych, które wspierają podstawową godność osoby ludzkiej, bywa utrudnione przez różnorakie naciski i „współzawodnictwo komercyjne, które zmusza środki przekazu do obniżenia poziomu”. Ostrzega jednak tych wszystkich, którzy produkują programy, które w imię rozrywki sławią zło, przemoc, nienawiść. Ojciec Święty przypomina, że dla tego, kto zgorszyłby jednego z tych małych „byłoby lepiej, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi” (Łk 17,2). Bracia Dziennikarze – ludzie mediów. Jeszcze jeden apel do Was, do Waszych sumień i serc. Przecież sercem pisaliście i mówiliście o odchodzeniu Jana Pawła II do domu Ojca. Papież służył Kościołowi, kochał Kościół i z nim się utożsamiał. Nie fałszujcie obrazu Kościoła. Jan Paweł II ukazał Kościół światu: ˇ obecny wśród nas ˇ duchowy, otwarty, charyzmatyczny o uniwersalnym oddziaływaniu ˇ Kościół doświadczany męczeństwem, ekumeniczny, otwarty na inne religie. ˇ Kościół, który nie uważa świata za nieprzyjaciela, który definitywnie się uwolnił od potęg tego świata, tyranów i partii politycznych. Powtarzam za gościem Konferencji z Włoch, redaktorem Svidercoschim: „To dziedzictwo Kościoła zostawionego przez Jana Pawła II musi zaowocować! A Wy – ludzie mediów w tym pomóżcie!”. Bracia i Siostry! Pracownicy mediów! Módlcie się i zabiegajcie o to, aby w polskich mediach nie było takich sytuacji, o których z bólem w swym Orędziu pisze Ojciec Święty. W dniu Waszego święta, święta ludzi mediów, życzymy – Wasi odbiorcy, Wasi słuchacze -– aby wasza zawodowa działalność w prasie, telewizji, radio przynosiła pożytek nam wszystkim: rzetelnie informując, ucząc, prowadząc drogami prawdy, dobra i piękna. Aby była to droga wierna – waszemu powołaniu. Jesteście znakami polskiej wolności! Więcej, jesteście dłużnikami polskiej drogi ku wolności! Dłużnikami! Bowiem: „ Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie” (Łk 16,10).